Mikotik Hastalıklar ve Etkenleri – Laboratuvar Ödevleri –Tez danışmanlığı – Lab Ödevleri – Kimya Mühendisliği – Elektrik Mühendisliği Ödev Yaptırma – Kimya Ödev Yaptırma Ücretleri
Mikotik Hastalıklar ve Etkenleri
Mantar hastalıkları dört klinik modele ayrılır: yüzey epitel yapılarında (deri, saç, tırnaklar) yüzeysel enfeksiyonlar, derin dokuların sistemik enfeksiyonları ve deri altı ve fırsatçı enfeksiyonlar.
Yüzeysel Mikozlar
Deri, saç veya tırnak enfeksiyonlarına neden olan patojenik mantarlar genellikle topluca dermatofitler olarak adlandırılır. Üç ana dermatofit türü vardır:
Trichophyton. Bu cins kafa derisi, vücut, tırnaklar ve ayakların “ringworm” enfeksiyonlarıyla ilişkili birçok türü (örn., T. mentagrophytes, T. Rubrum, T. Tonsurans) içerir. “Sporcunun ayağı” bu enfeksiyonların belki de en yaygın olanıdır.
Microsporum. Bu cinsin üç yaygın türü vardır: M. audouini, M. canis ve M. gypseum. Bu mantarlar saç ve kafa derisinde ve ayrıca vücutta halka kurdu enfeksiyonlarına neden olur.
Epidermophyton. Bir tür, E. floccosum, “atlet ayağı” da dahil olmak üzere vücutta saçkıranlara neden olur. Saç ve tırnakları etkilemez. Bu yüzeysel mantar enfeksiyonlarına saçkıran adı verilir çünkü lezyonlar genellikle daireseldir. Saçkıran için tıbbi terim tinea’dır, ardından ilgili alanı belirten bir kelime, örneğin tinea capitis (kafa derisi), tinea corporis (vücut) veya tinea pedis (ayaklar).
Sistemik ve Deri Altı Mikozlar
Sistemik ve deri altı enfeksiyonlarda yer alan mantarların çoğu ya mayadır ya da hem maya hem de küf fazı sergiler (bu nedenle dimorfik oldukları söylenir). Dimorfik mantarların maya fazı en iyi 35 ila 37 ° C’de büyürken, küf fazı daha düşük (25 ° C) bir sıcaklıkta optimum şekilde büyür. Sistemik veya deri altı hastalığa neden olan en önemli patojenik mantarlar gösterilmektedir.
Mikotik enfeksiyon Nedir
Mikotik nedir
Subkutan mikoz nedir
Fırsatçı Mikozlar
Sıradan koşullar altında, mantarlar düşük patojeniteye sahiptirler ve insan vücudunu istila etme yetenekleri çok azdır. Bununla birlikte, konağın bağışıklık savunma mekanizmaları hastalık (lösemiler, lenfomalar, edinilmiş immün yetmezlik sendromu) veya ilaçlar (steroidler, kanser kemoterapötikleri, transplantasyon ilaçları) ile azaldığında, mantarlar (ve diğer mikroorganizmalar) istila etme ve hastalık kurma özelliğine sahiptir.
Mantar enfeksiyonlarıyla savaşmak için az sayıda antimikrobiyal ajan mevcut olduğundan, bunlar en ciddi opportünistik hastalıklar arasındadır ve sıklıkla hastanın ölümünün doğrudan nedenidir. Candida ve Cryptococcus mayaları gibi bazı fırsatçı mantarlar her zaman immünosupresyon ile ilişkili değildir, ancak diğerleri, özellikle Aspergillus ve Mucor türleri yalnızca “kapalı” konakçıları enfekte eder.
Sonraki organizmalar da çevrede yaygın olduğu için, sağlık personeli, bağışıklığı zayıflamış hastalardan elde edilen örneklerin her zaman steril kaplarda ve havadaki fungal konidia ile kontaminasyonu önleyecek şekilde toplandığından emin olmalıdır.
Mikrobiyoloji teknisyeni ayrıca kültür plakalarını ve et suyunu bu tür kontaminasyonlardan korumalıdır, böylece büyüyen küfler çevreden değil hastadan gelir. Fırsatçı mantar enfeksiyonlarının bazı etkenleri listelenmiştir.
Laboratuvar Teşhisi
Bir mantar enfeksiyonunun laboratuar tanısı, klinik örneklerde mantar yapılarının doğrudan mikroskobik tespitine ve / veya kültürde geri kazanıma ve ardından mantarın tanımlanmasına bağlıdır.
Mantarlar, enfeksiyonun odağını temsil eden çeşitli klinik örneklerden izole edilebilir (balgam, omurilik sıvısı, doku, lenf düğümlerinden veya diğer lezyonlardan aspire edilen irin, kemik iliği aspiratları, deri kazıntıları).
Mantar kültürü için gönderilen yeterli miktardaki tüm örnekler mantarlar açısından mikroskobik olarak incelenmelidir. Hem kültür hem de doğrudan mikroskobik incelemeye izin verecek yeterli örnek olmadığında, kültür, mikroskobik incelemeden daha duyarlı olduğu için kültür yaymaya göre önceliğe sahiptir.
Bununla birlikte, bir klinik örnekte bir mantarı gözlemlemek, mantarın önemini belirlemede (yani kontaminasyonu ortadan kaldırmada) ve uygun hasta tedavisini belirlemek için çok önemli olabilecek erken bilgi sağlamada genellikle değerlidir.
Genel olarak, serolojik testlerin çoğu mantar enfeksiyonunun teşhisi için sınırlı uygulaması vardır.
Bu kuralın istisnaları, histoplazmoz ve koksidioidomikoz gibi bazı dimorfik mantar hastalıklarını içerir. Bu laboratuar çalışmasının amacı, öğrenciye bir insan mikozunun laboratuar tanısını koymak için mevcut olan bazı doğrudan mikroskobik ve kültürel yöntemler hakkında bilgi vermektir.
Direkt Mikroskobik İncelemeler
Histopatoloji. Biyopsi veya otopsi ile elde edilen dokuda mantar yapılarının (hif, konidya vb.) Görüntülenmesi, mantarın insan hastalığına karıştığını ortaya koyar. Dokudaki mantarın saptanmasını kolaylaştırmak için Giemsa, metenamin gümüş veya mukikarmin gibi özel doku lekeleri kullanılabilir.
Dokuda görülen belirli mantar yapıları bazen mantarın kimliğini doğrulayabilir (örneğin, Coccidioides immitis’in küreleri [maya formu] veya Pneumocystis carinii kistleri) veya belirli bir mantar grubunun varlığını önerebilir. Bu son durumda, kültür mantar patojeninin varlığını ve kimliğini doğrulamak için kullanılır.
Doğrudan Bulaşmalar. Doku dışındaki hasta materyalinin doğrudan bulaşması genellikle mantar elemanlarının varlığını mikroskobik olarak tespit etmek için yapılır. Belirli mantarların saptanmasını kolaylaştırmak için çeşitli tipte lekeler veya reaktifler kullanılır.
- 1. Yüzde potasyumhidroksit: Potasyumhidroksit preparatları saç, tırnaklar, deri kazıntıları, sıvılar veya eksüdalar dahil olmak üzere çeşitli klinik numuneleri incelemek için kullanılır. Potasyum hidroksit çözeltisi, doku hücrelerini ve birikintileri temizleyerek mantarları daha belirgin hale getirir. Mantar yapılarının görülebilmesi için slaytlar azaltılmış aydınlatma ile incelenmelidir.
- 2. Kalkoflor beyazı: Bu reaktif, flüoresan mikroskobu ile mantarların varlığını tespit etmek için çoğu numune tipinde kullanılır. Mantarların hücre duvarları, mikroskopla kullanılan filtre kombinasyonuna bağlı olarak lekeyi bağlar ve mavi-beyaz veya elma yeşili floresan verir. Bu leke, maya ve ipliksi mantarlar için dermatofitlerin ve dokuların ve vücut sıvılarının varlığı açısından deri kazıntılarını incelemek için yararlıdır.
- 3. Çini mürekkebi: Bu geleneksel test, genellikle omurilik sıvısı örneklerinde Cryptococcus neoformans varlığını taramak için istenir. Bu maya kapsüllenir ve kapsül, maya hücresini çevreleyen berrak bir hale olarak, çini mürekkebinin siyah arka planına karşı kolayca görselleştirilebilir. Hindistan mürekkep testi çok duyarsızdır (kriptokokal menenjit vakalarının yalnızca% 40’ını tespit eder) ve bu nedenle, kriptokokal menenjit vakalarının% 90’ından fazlasını tespit eden kriptokokal antijen lateks aglütinasyon testi gibi diğer testlerle değiştirilmiştir. Hindistan mürekkep testi klinik mikrobiyoloji laboratuvarlarında nadiren yapılır.
- 4. Wright, Giemsa veyaDiff Quikstains.Thez uzmanlaştırılmış boyalar, Histoplasma capsulatum’un hücre içi maya formları için genellikle kan ve kemikte ok görüntü görünümünde kullanılır.
- 5. Gramstain: Çoğu mantar, Gram-boyama prosedürü ile iyi boyanmaz ve bu nedenle, örnekleri mantar formları açısından incelerken sınırsızdır. Genellikle klinik materyalde Candida türleri, Sporothrix schenkii ve belki de birkaç başka mantarın varlığını tespit etmek için güvenilirdir. Gram ile boyanmış omurilik sıvısı örneklerinde, Cryptococcus neoformans, turuncu bir kapsülle çevrili, düzensiz boyanan gram pozitif maya hücreleri olarak görünebilir.