Güneş Enerjisi Santralleri – Enerji Mühendisliği Ödevleri – Enerji Mühendisliği Ödev Hazırlatma – Enerji Mühendisliği Alanında Tez Yazdırma – Enerji Mühendisliği Ödev Yaptırma Fiyatları

Güneş Enerjisi Santralleri
Güneş kulesi enerji santrallerinde (“merkezi alıcı sistemler” olarak da adlandırılır), güneşin seyrini iki eksende izleyen aynalar, sözde heliostatlar (Yunanca “hareketsiz güneş” anlamına gelir), doğrudan güneş ışınımını merkezi olarak konumlanmış bir alıcıya yansıtır. – bir kuleye bağlı. Burada radyasyon enerjisi ısıya dönüştürülür ve bir ısı transfer ortamına (örneğin hava, sıvı tuz, su/buhar) aktarılır.
Bu ısı geleneksel bir termik motoru çalıştırır. Değişken güneş radyasyonu zamanlarında da çalışma ortamının sabit parametrelerini ve sabit akışını sağlamak için, sisteme ya bir ısı deposu dahil edilebilir ya da örn. fosil yakıtlar (doğal gaz gibi) veya yenilenebilir enerji (biyoyakıtlar gibi) kullanılabilir. Bu tür sistemler aşağıda ayrıntılı olarak açıklanmaktadır.
Aşağıda, ilgili tüm bileşenleri içeren güneş enerjisi santrallerinin teknolojisi açıklanmaktadır.
Sistem Bileşenleri
Heliostatlar, gün boyunca gelen güneş ışığının belirli bir hedef noktaya doğru yansımasını sağlayan iki eksenli takip sistemi ile donatılmış yansıtıcı yüzeylerdir. Ek olarak, heliostatlar genellikle güneş ışığını kavisli bir yüzey veya kısmi alanların uygun bir şekilde yönlendirilmesi yoluyla yoğunlaştırır, böylece radyasyon akısı yoğunluğu artar.
Heliostatlar, reflektör yüzeyinden (örneğin aynalar, ayna yüzeyleri, diğer güneş ışığını yansıtan yüzeyler), tahrik motorları, temeller ve kontrol elektroniği ile sağlanan bir güneş takip sisteminden oluşur. Bireysel heliostat’ın oryantasyonu, genellikle güneşin mevcut konumu, heliostatların uzaysal konumu ve hedef noktası temel alınarak hesaplanır.
Hedef değer, bir iletişim hattı aracılığıyla ilgili tahrik motorlarına elektronik olarak iletilir. Bu bilgi birkaç saniyede bir güncellenir. Halihazırda mevcut helyostatların yoğunlaştırıcı yüzey boyutu 20 ile 150 m2 arasında değişmektedir; bugüne kadarki en büyük heliostat yüzeyi 200 m2’dir.
Helyostat alanı, böyle bir elektrik santralinin güneş bileşenlerinin maliyetinin yaklaşık yarısını oluşturur. Bu nedenle, iyi optik kaliteye, yüksek güvenilirliğe, uzun teknik ömre ve düşük özgül maliyetlere sahip helyostatlar geliştirmek için muazzam çabalar sarf edilmiştir.
Ekonomik kaygılar nedeniyle, 100 ile 200 m2 arasında ve muhtemelen daha fazla yüzeylere sahip helyostatlar üretme eğilimi vardır. Bununla birlikte, verimli seri üretim yoluyla maliyetleri azaltmak için daha küçük helyostatlar üretmeye yönelik yaklaşımlar da vardır.
Heliostatlar genellikle merkezi olarak kontrol edilir ve merkezi olarak elektrik enerjisi ile beslenir. Alternatif olarak, yerel olarak kontrol edilen otonom helyostatlar geliştirilmiştir. Burada, kontrol işlemcisi ve sürücüler için gereken enerji, reflektör yüzeyine paralel monte edilmiş fotovoltaik hücreler tarafından sağlanır.
Heliostatlar, alıcı üzerindeki radyasyon akısı yoğunluğunu kontrol etmek için ayrı ayrı kontrol edilir. Bu nedenle helyostatların tümü alıcının aynı noktasına odaklanmaz; kontrolleri daha ziyade tüm alıcı yüzeyi üzerinde düzgün bir akı dağılımı sağlar.
Son birkaç yıldaki gelişmelere dayanarak, yönlü cam/metal heliostatlar ve membran helyostatlar ayırt edilir. Bu türler aşağıda açıklanmıştır.
Güneş enerjisi santralleri pdf
türkiye’deki en büyük güneş enerjisi santralleri
Güneş enerji santralleri çalışma prensibi
türkiye’de güneş enerjisi santralleri
Güneş enerjisi santrali kurmak
Güneş enerji santralleri Nedir
türkiye’nin en büyük güneş enerji santrali nerede
GÜNEŞ ENERJİSİ SANTRALİ SATILIK
Yönlü Helyostatlar
Genellikle yönlü helyostatlar, sırayla bir montaj borusu üzerine konumlandırılan kafes işi üzerine monte edilmiş belirli sayıda yansıtıcı yüzeyden oluşur. Fasetler genellikle 2 ila 4 m2 arasında değişen boyutlarda ayrı ayrı aynalar olarak tasarlanır. Montaj yapısının üstündeki bireysel aynaların yönü (“eğim” olarak anılır), heliostat alanı içindeki her heliostat için farklıdır ve bu nedenle çok pahalı sonuçlar verir.
Helyostatlar genellikle birbirine dikey olarak yerleştirilmiş iki eksende (genellikle montaj borusu ve dikey ana eksen), istenen azimut ve yükseklik açısına göre izlenir. Çoğunlukla eğim çabalarını ve bireysel sürücülerin sayısını azaltmak için, şu anda geniş yüzeyli helyostatlar önerilmektedir.
Örnek olarak gösterilen cam/metal heliostat, 12,8 m’lik bir yoğunlaştırıcı genişliğine ve 8,94 m’lik bir yüksekliğe sahiptir. Bireysel yüzeylerin boyutu, her biri 3’e 1,1 m’dir. Temel olmadan toplam ağırlık neredeyse hiç
Membran Helyostatları
Ayrı yüzlerle ilgili üretim ve montaj çabalarını önlemek veya azaltmak ve aynı zamanda yüksek optik kalite elde etmek için “gerilmiş zar” denen helyostatlar geliştirilmiştir. Yansıtıcı yüzey, ön ve arka tarafa tutturulmuş gerilmiş zarlara sahip metalik bir basınç halkasından oluşan bir “tamburdan” oluşur.
Bu amaçla plastik folyolar veya metal membranlar kullanılmaktadır. Önemli ölçüde daha uzun bir teknik kullanım ömrü ile karakterize edilen metal membranlarda, istenen yansıtmayı elde etmek için ön taraftaki membran ince cam aynalarla kaplanmıştır. Konsantratörün içinde, bir vakum üfleyici veya bir vakum pompası tarafından hafif bir vakum (yalnızca birkaç milibar) oluşturulur.
Bu önlemle zar şekli değiştirilir, böylece düz ayna bir yoğunlaştırıcıya dönüşür. Diğer tasarımlar, zarı deforme etmek için merkezi bir mekanik veya hidrolik damga kullanır.
Odak uzaklığı kolayca ayarlanabildiği ve hatta çalışma sırasında değiştirilebildiği için her iki konfigürasyon da avantajlıdır. Dezavantajlı olan ise, rüzgarın heliostatın optik kalitesi üzerindeki etkisi ve vakumlu üfleyici kullanılması durumunda üfleyicinin enerji tüketimidir.
Dikey dönüş için bir halka temel üzerinde altı tekerlekle hareket eden basit bir boru şeklindeki çelik uzay çerçevesi ile donatılmış böyle bir metal membran helyostat örneğini gösterir. İki yatak yatay ekseni oluşturur. Bu tür bir izleme için, kuvvetler dönme ekseninden uzağa (gösterilen helyostat için yaklaşık 7 m) sabit basınç halkasına uygulanır.
Azaltılmış tahrik torku redüktörleri küçük ve ucuz tutar. Gösterilen heliostatın (ASM 150) ayna yüzeyi 150 m2 olan yoğunlaştırıcı çapı 14 m’dir. Yoğunlaştırıcı kalınlığı 750 mm olup, temel hariç ağırlığı yaklaşık 7,5 t’dir.
Heliostat Alanları ve Kule
Bir helyostat alanının düzeni, teknik ve ekonomik optimizasyonla belirlenir. Kulenin en yakınında bulunan helyostatlar en düşük gölgelemeyi sunarken, kuzey yarımkürede kuzeye (veya güney yarımkürede güneye) yerleştirilen helyostatlar en düşük kosinüs kayıplarını gösterir.
Kuleden uzağa yerleştirilen helyostatlar, aksine, son derece hassas izleme gerektirir ve coğrafi konuma bağlı olarak, komşu helyostatlardan daha uzağa yerleştirilmelidir. Arazinin maliyeti, izleme ve yönlendirme hassasiyeti böylece arazinin ekonomik büyüklüğünü belirler.
Alıcının monte edildiği kulenin yüksekliği de teknik ve ekonomik optimizasyonlarla belirlenir. Daha yüksek kuleler genellikle daha uygundur, çünkü daha düşük gölgeleme kayıpları sunan daha büyük ve daha yoğun helyostat alanları uygulanabilir.
Bununla birlikte, bu avantaj, bireysel helyostatlara konulan izleme hassasiyeti, kule ve borulama maliyetleri ve ayrıca pompalama ve ısı kayıpları açısından yüksek gereksinimlerle dengelenir. Ortak kuleler 80 ila 100 m yüksekliğe sahiptir. Kafes kulelerin yanı sıra beton kuleler de uygulanmaktadır.
Güneş enerji santralleri çalışma prensibi Güneş enerji santralleri Nedir Güneş enerjisi santrali kurmak GÜNEŞ ENERJİSİ SANTRALİ SATILIK Güneş enerjisi santralleri pdf türkiye'de güneş enerjisi santralleri türkiye'deki en büyük güneş enerjisi santralleri türkiye'nin en büyük güneş enerji santrali nerede