“Antijen Alma” Yöntemleri – Laboratuvar Tanı Bilimi – Laboratuvar Ödevleri – Lab Ödevleri – Kimya Mühendisliği – Kimya Ödev Yaptırma Ücretleri
Spesifik Olmayan Antikor Bağlanması
Okuyucular, birincil antikorların, büyük ölçüde Fc fraksiyonları aracılığıyla doku kesitlerine spesifik olmayan şekilde bağlanabileceğine dikkat etmelidir. Sorunun poliklonalde meydana gelmesi monoklonal reaktiflerden çok daha fazladır. Bu genellikle uygun, bağışık olmayan serum ile “bloke etme” yoluyla üstesinden gelinebilir.
“Antijen Alma” Yöntemleri
Enzim ön işlemi
1970’lerin sonlarında, immün boyamanın, sıklıkla, pronaz veya tripsin gibi belirli proteolitik enzimlerle ön işleme tabi tutulmasıyla güçlendirilebileceği bulundu. Bu tür işlemlerin kesin temeli belirsizdir, ancak belirli antijenik grupların, önleyen yan zincirlerin çıkarılmasıyla biyokimyasal olarak “maskesinin kaldırıldığı” ve birincil antikora erişim sağlandığı varsayılmaktadır. Enzimler oldukça litiktir ve düzenli kullanımdan önce “titrasyon”, doku bozulmasını önlemek için gereklidir.
Mikrodalga ön işlem
1990’larda belirli epitopların sulu ortamdaki doku kesitlerinin kontrollü mikrodalga ışıması kullanılarak uygun bir şekilde “maskesinin kaldırılabileceği” ortaya çıktı. Enzim ön işleminde olduğu gibi, mikrodalgaların başarısının ardındaki mekanizma açık olmaktan uzaktır; yine de, bu teknik son birkaç yılda çok geniş uygulama alanı bulmuştur.
Enzim yöntemleri gibi, mikrodalga tedavisi de yalnızca bazı durumlarda belirli antijenlerin görselleştirilmesini iyileştirmekle kalmaz, aynı zamanda daha önce hiçbiri mümkün olmadığında saptamayı da sağlayabilir. Enzim muamelesinde olduğu gibi, mikrodalga zamanlamasının “titrasyonu” gereklidir.
Bir başka yeni gelişme, immün boyamayı iyileştirmek için bölümlerin basınçla pişirilmesinin kullanılmasıdır. Bu muhtemelen mikrodalga fırınların dikkatli kullanımından daha tehlikelidir! Basınçlı pişirme ayrıca mikrodalga fırınlarda da yapılabilir; otoklavlama, buharda pişirme ve basit kaynatma da bazı merkezlerde kullanılmıştır.
Geri alma metodolojisi ile, slayt yüzeyinden doku kaybını önlemek için önceden kaplanmış mikroskop slaytlarının kullanılması esastır. Pozitif yüklü slaytlar ticari olarak mevcuttur; alternatifler arasında slaytların poli-L-lisin, APES veya Vectabond ile kaplanması yer alır.
Antijen Nedir
antijen-antikor nedir
Antijen-antikor birleşmesi
Antijen-antikor reaksiyonları
İmmünolojik yöntemler nedir
İmmünokimyasal yöntemler
antijen-antikor birleşmesi özellikleri
Antijen çeşitleri
Kontroller
Herhangi bir yeni antikoru test etmeden önce belirli temel kontrollerin kurulması çok önemlidir ve ideal olarak, bu kısıtlamalardan en azından bazıları günlük tanı temelinde uygulanmalıdır. Pozitif kontroller, söz konusu antikor ile reaktif elementlere sahip olduğu bilinen bölümlerin dahil edilmesini içerir.
Bu, günlük teşhis IHC’de en önemli ve düzenli olarak kullanılan kontroldür. Bazen, bilinen pozitif kontrollerin küçük parçalarını içeren ve test bölümü ile aynı slayda monte edilen kompozit parafine balmumu gömülü doku bloğu hazırlamak yararlıdır. Bu, patoloğun aynı anda hem pozitif hem de negatif boyanmış yapıları görmesini sağlar.
Teşhis veya araştırma kullanımından önce yeni bir antikor değerlendirildiğinde, bir dizi daha titiz kontrol gereklidir. Bunlar şunları içerecektir: saf antijen / epitop ile “bloke etme” (yani, anti-cismi hedef antijeni ile önceden adsorbe etme); birincil antikorun ihmal edilmesi (veya izotip uyumlu bir kontrol ile değiştirilmesi) veya tek başına kromojenik reaksiyonun sekansında ve uygulamasında başka antikorlar. Bu tür kontroller, birincil antikor bağlanmasının özgüllüğünü ve pozitif bir reaksiyon sonucunda var olma ihtiyacını kontrol eder.
Çift Etiketleme Yöntemleri
Bununla birlikte, donmuş kesitler, parafin balmumu kesitlerine göre hala bir avantaj sunabilir, çünkü ilki, yüzey antijenlerinin daha iyi görselleştirilmesini sağlayabilir.
İmmünohistokimya uygulamaları
Teşhis laboratuarında IHC’nin sayısız uygulamasının kapsamlı bir açıklamasını vermek bu kitabın kapsamı ve amacının çok ötesinde olacaktır. Bu teknolojinin tanıda ve rutin hücresel patolojide prognozun bir göstergesi olarak kullanılabileceğini söylemek yeterli.
IHC, lenfomalar ve küçük hücreli karsinomlar, melanomlar ve seminomlar, mezotelyomalar ve adenokarsinomlar ve B ve T hücreli lenfomalar arasında ayrım yapmamızı sağladı. Ayrıca, Sitomegalovirüsten Toxoplasma’ya kadar uzanan mikroorganizmaları tanımlayabiliriz ve önceki bölümde tartışıldığı gibi, hücre proliferasyonunu ve apoptotik durumu değerlendirebiliriz.
Ek olarak, hormonlar, hormon reseptörleri, büyüme faktörleri, yapışma molekülleri ve onkogen ürünleri, belirli moleküller için ligandlar gibi IHC tarafından gösterilebilir. Ancak bir uyarı olarak, paylaşılan epitopların mutlaka paylaşılan soyları göstermediği vurgulanmalıdır.
Örneğin, Hodgkin hastalığının Reed-Sternberg hücreleri ve adenokarsinom hücrelerinin her ikisi de CD15 eksprese eder, ancak bu hücre tiplerinin ortak soydan olduğu öne sürülmemiştir! IHC’nin uygulanması için giderek daha önemli olan bir alan, klinisyenin belirli bir malignite için en uygun tedaviyi daha doğru bir şekilde düzenlemesine yardımcı olabilecek prognoz değerlendirmesi alanında yatmaktadır.
Örnekler, Ki67 antikoru aracılığıyla büyüme fraksiyonunun değerlendirilmesinde yatmaktadır. Ayrıca, örneğin, bcl-2 onkoproteininin ekspresyonu, yüksek dereceli lenfomalarda nispeten zayıf bir prognoz sağlar. Östrojen ve progesteron reseptörü ve HER2 durumunun araştırılması da meme karsinomlarının tedavisinde büyük önem taşımaktadır.
Antijen çeşitleri Antijen Nedir Antijen-antikor birleşmesi antijen-antikor birleşmesi özellikleri antijen-antikor nedir Antijen-antikor reaksiyonları İmmünokimyasal yöntemler İmmünolojik yöntemler nedir