Sonuçların Hesaplanması – Laboratuvar Tanı Bilimi – Laboratuvar Ödevleri – Lab Ödevleri – Kimya Mühendisliği – Kimya Ödev Yaptırma Ücretleri
Sonuçların Hesaplanması
İmmünoassay için kalibrasyon eğrisi (analit konsantrasyonuna karşı etikete bağlı bir grafik) düz bir çizgi olmadığı için, beraberindeki belirsizliği ile birlikte verilere bir eğri uydurmak bir yargı meselesidir. Grafiğin bir kısmını veya tamamını doğrusal hale getirmek için çeşitli ampirik manipülasyonlar kullanılmıştır.
Konsantrasyon veya log konsantrasyonuna karşı bağlı etiket (veya eklenen etiketin toplam miktarı biliniyorsa bağlı yüzde), log bağlı etikete karşılık log konsantrasyonu ve logit-log grafikleri yaygın olarak kullanılır [logit 1⁄4 log{ (B/Bo)/1 (B/Bo)}] burada Bo 1⁄4 sıfır kalibratördeki etikete bağlanır). Lin–log, log–log ve logit–log grafik kağıtları mevcuttur.
İmmünoassay için tasarlanmış modern cihazlar, kübik spline veya dört parametreli log-lojistik eğri uydurma gibi karmaşık yöntemler de dahil olmak üzere, eğri uydurma için bilgisayar programlarına sahiptir.
Doğruluk ve Hassasiyet
Bir tahlil sonucunun doğruluğu, hala araştırma ve tartışma konusu olan birçok madde için analitin gerçek konsantrasyonuna yakınlığıdır. Kesinlik, elde edilen sonucun değişkenliğidir ve uygun reaktifler, örn. Adım sayısının azaltılması ve tekniğin yakından kontrolü ile üstün algılanabilirliğe sahip bir etiket.
İç kalite kontrol sadece belirsizlik hakkında bilgi verir. Manuel testler genellikle iki kopya halinde gerçekleştirilir. Kesinlik, analitin konsantrasyonuna göre değişir. Tipik bir örnek gösterilmiştir.
Düşük kesinliğin konsantrasyon aralığı ideal olarak klinik sonuçların elde edileceği aralığa uygun olmalıdır ve kesinlik, sonuçların klinik kullanımı için uygun olmalıdır. Bazı çalışanlar, bir tahlilin çalışma aralığını, üzerinde varyasyon katsayısının (CV) %10’dan az olduğu aralık olarak tanımlar.
Duyarlılık veya minimum saptanabilir konsantrasyon çeşitli şekillerde tanımlanabilir, örn. sıfır kalibratörün sinyalinin 2, 2.5 veya 3 standart sapmasına (SD) karşılık gelen konsantrasyon olarak, sıfır kalibratörün ortalama değerinin üstünde (immünometrik testler için) veya altında (rekabetçi testler için), SD şuradan elde edilir: örneğin tek bir partide sıfır kalibratörün 20 kopyası.
RSD hesaplama formülü
Doğruluk ve kesinlik hatası hesaplama
Validasyon raporu örneği
Analitik kimyasal standart sapma SORULARI ve çözümleri
Analitik kimya örnekleri
Relatif standart sapma hesaplama
Standart sapma Analitik kimya
Gravimetrik analiz PDF
Bu bazen analitik duyarlılık olarak adlandırılır. Partiler arası SD’lerin ve analit içermeyen serumun kullanılması, “biyolojik tespit limiti” verilmesi daha gerçekçi olabilir. Diğerleri, “fonksiyonel duyarlılık” olarak adlandırılan bir değer vermek için biyolojik numunelerde seriler arası CV’nin %20 olduğu konsantrasyonu kullanır.
Bir tahlilin tanımında ‘hassas’ terimi kullanıldığında, bu sadece analitin düşük konsantrasyonlarının sıfırdan veya analit yokluğundan ayırt edilebileceğini değil, aynı zamanda düşük seviyelerdeki kesinliğin düşük analitteki küçük değişiklikler için yeterince iyi olduğunu ifade eder. konsantrasyonları güvenilir bir şekilde ölçülmelidir. Bu özellikle tümör belirteçleri alanında önemlidir.
‘Hassasiyet’in alternatif anlamları olduğunu unutmayın; aynı zamanda herhangi bir belirli konsantrasyonda standart eğrinin eğimidir ve klinik duyarlılık, bir testin hastalığın varlığını tespit etme yeteneğinin bir ölçüsüdür.
Kalite kontrol
Dahili kalite kontrol (IQC), testler içindeki ve arasındaki kesinlik ve reaktif kalitesinin değişkenliği hakkında bilgi sağlar, ancak doğruluk veya geçerlilik veya tek tek numunelerdeki hatalar veya bunlarla etkileşim hakkında bilgi vermez. IQC, bir testin hem içinde hem de serileri arasında tekrar tekrar kullanım veya otomatik bir analizör üzerinde uzun süreli kullanım için yeterli miktarda, klinik numunelere benzer bileşime (analit ve matris) sahip malzemeler gerektirir.
Sıvı malzemeler genellikle donmuş halde depolanır. Ticari QC malzemeleri liyofilize olarak sağlanır. Liyofilizasyon (ve müteakip depolama) sırasında bazı bileşenler hasar görebilir, örn. kararsız analitler veya steroidler için bağlayıcı proteinler.
QC materyalleri için seçilen analitin konsantrasyonları (genellikle düşük, orta ve yüksek değerler), klinik karar noktaları gibi testin önemli noktalarına karşılık gelmelidir, ancak yorumlamayı zorlaştırabilecek yüksek kesinlik olmayan alanlardan kaçınmalıdır. Ticari kalite kontrol malzemeleri, klinik numunelere benzerliği sınırlayabilecek olan, soyulmuş serum kullanımı ve analitin eklenmesiyle gerekli değerlere ulaşır. İnsan kaynaklı malzemeler kullanılmalıdır.
IQC sonuçlarının sürekli kaydı esastır; kabul edilebilir performansın gösterilmesi laboratuvar akreditasyonu için gereklidir ve kayıtlar ayrıca sorun gidermede (şirket içi veya üretici tarafından) çok değerli olabilir. QC yazılımı otomatik cihazlarda sağlanır, ancak ideal olmayabilir ve verilerin alternatif bir sisteme veya programa aktarılmasını gerektirebilir.
Dış kalite güvence şemaları (EQAS), yöntemlerin karşılaştırılabilirliği hakkında bilgi sağlamaya ve eklenen standardın geri kazanılması, seyreltmede doğrusallık, özgüllük, düşük analit serumu ile performans, girişim ve diğer faktörlerin geri kazanılması yoluyla geçerliliği araştırmayı amaçlar.
Bu tür şemalar sadece yerleşik testler için mevcuttur ve ezoterik bileşikleri test eden laboratuvarlar için, muhtemelen nadiren, karşılaştırma ve güvence için numune alışverişi yapmak yaygındır.
Özgüllük, çapraz reaktivite ve girişim
Bir antikorun antijeni için bağlanma bölgesinin yüksek özgüllüğü, immünoanalizlerin önemli bir avantajıdır. Kompleks bir molekül üzerindeki tek bir epitop, molekülün yalnızca üçüncül veya dördüncül yapısında uzamsal olarak yakın amino asitleri içerebilir ve bu nedenle böyle bir epitopa yönelik bir antikor, denatüre formlar veya fragmanlarla reaksiyona girmez.
Bununla birlikte, bir poliklonal antiserum, farklı afinitelere ve özelliklere sahip antikorlar içerecektir. Bağışıklama için kullanılan antijen preparasyonu saf değilse, o zaman antiserum safsızlıklara karşı antikorlar içerecektir ve sonuçta ortaya çıkan spesifiklik eksikliği, özellikle kalibre ve etiket de saf değilse, testin geçerliliğini tehlikeye atabilir.
Monoklonal antikorların seçimi, çapraz reaktiviteyi en aza indirebilir, ancak özellikle steroidler ve ilaçlar gibi küçük moleküller söz konusu olduğunda, yakından ilişkili moleküller antikor tarafından hala tanınabilir.
Bir monoklonal antikor, heterojen bir analitin biyolojik olarak aktif formlarının bazılarında meydana gelen bir epitopa yönlendirilirse, bir tahlilin aşırı özgüllüğü meydana gelebilir.
Rekabetçi bir tahlilde çapraz reaktivite, genellikle, aynı sinyali veren analitin konsantrasyonunun yüzdesi olarak ifade edilen, analitin yokluğunda bulunan sinyalin %50’sini veren çapraz reaktan konsantrasyonu olarak keyfi olarak tanımlanır.
Ölçülen çapraz reaktivite, doz-yanıt eğrisi üzerindeki farklı noktalarda değişecektir ve ayrıca analitin varlığı veya yokluğu ile ve sıcaklık ve inkübasyon süresi gibi test formatı ve reaksiyon koşulları ile de değişecektir.
Bu nedenle, çapraz reaktivite bilinse bile, bir çapraz reaktan varlığında analitin gerçek konsantrasyonunu hesaplamak imkansızdır. Ortak kullanımda olan birkaç ilaç da dahil olmak üzere çapraz reaktanlardan kaynaklanan belirli test tasarımlarında negatif etkileşim, son zamanlarda digoksin izlemede potansiyel olarak ciddi bir sorun olarak kabul edilmiştir.
Analitik kimya örnekleri Analitik kimyasal standart sapma SORULARI ve çözümleri Doğruluk ve kesinlik hatası hesaplama Gravimetrik analiz PDF Relatif standart sapma hesaplama RSD hesaplama formülü Standart sapma Analitik kimya Validasyon Raporu örneği