Sitoplazmik Özellikler – Laboratuvar Tanı Bilimi – Laboratuvar Ödevleri – Lab Ödevleri – Kimya Mühendisliği – Kimya Ödev Yaptırma Ücretleri
Kötü huylu epitel hücreler (karsinom) genellikle zayıf polarize, üst üste binen hücreler olarak, bazen üç boyutlu kümelerde (proliferasyon küreleri) diskohezyon ve ayrışmaya meyilli olarak bulunur.
Normal lenfoid hücreler, neoplastik benzerleri (lenfoma) gibi zayıf hücreler arası kohezyon sergiler ve kötü diferansiye karsinom ve yüksek dereceli lenfomanın dağınık hücre paterni, yardımcı tekniklere başvurulmadan bazen ayırt edilemez olabilir.
Normal, reaktif veya neoplastik stromal hücreler (mezenkim) görülebilir ve adipositler, kılcal damarlar veya diğer bağ dokusu parçaları sıklıkla bir peri- lezyon bölgesinden yayılır.
İyi huylu stromal elementler, kesin koşullara bağlı olarak genellikle oval veya fuziform, gevşek şekilde bağlı hücreler veya çıplak çekirdekler (sentinel veya bipolar hücreler) şeklinde kendini gösterir. Kötü huylu stromal hücreler (sarkom) benzer bir model gösterir, ancak üst üste bindirilmiş anormal nükleer ve sitoplazmik özelliklere sahiptir.
Nükleer Özellikler
Nükleer morfolojideki anormallikler diskaryoz olarak adlandırılır ve normallikten artan sapma ile hafif, orta ve şiddetli veya yüksek derece ve düşük derece olarak derecelendirilebilir. Normal uç farklılaşmış (olgun) hücrede çekirdek, hücrenin genel hacmine kıyasla nispeten küçüktür, genellikle yuvarlak veya oval şekilli, düzgün bir nükleer konturlu, eşit olarak dağıtılmış, ince granüler kromatin ve benzer hücreler arasında çok az varyasyonludur. tip (izomorfik veya monomorfik).
İki boyutlu bir sitopreparasyonda, nükleer boyut, nispi nükleer alan ile orantılıdır ve sitonükleer indeks, nükleer: sitoplazmik oran olarak ifade edilebilir veya yüzde olarak ölçülebilir. Kötü şekilde farklılaşmış hücreler genellikle genişlemiş çekirdeklere (karyomegali veya nükleomegali) sahiptir ve bu nedenle aynı mutlak sitoplazmik hacim için yüksek nükleer: sitoplazmik oran sergiler.
Normal hücrelerin çoğu, ince granüler bir dağılım ve nükleer boyalar için makul bir afinite ile makul derecede homojen nükleer kromatin gösterir. Artan nükleer DNA içeriği, daha yüksek yoğunlukta nükleer boyama (hiperkromazi) ile sonuçlanır.
Düzensiz dağılmış, kaba, kümelenmiş bir dokuya ve kalınlaştırılmış nükleer zarfa sahip kromatin, karyoteka olarak adlandırılır. Hücreler arasındaki çekirdek boyut ve şeklindeki varyasyon, anizokaryoz veya anisonükleoz olarak adlandırılır ve artan anormallikle nükleer membran, oluk açma, girinti veya krenasyon ile kontur olarak düzensiz hale gelebilir. Nükleer boyanmanın boyutu, şekli ve yoğunluğundaki anormal varyasyon, nükleer pleomorfizm olarak adlandırılır.
Sitoplazma özellikleri
Sitoplazma Nedir
Sitoplazma ne işe yarar
Sitoplazma yarı akışkan mıdır
Sitoplazmanın yüzde kaçı sudur
Sitoplazma bölünmesi
Sitoplazmada bulunan organeller
Hücre Nedir
Normal çekirdekler, RNA ve ilişkili proteinlerden oluşan küçük, ayrı nükleoller içerebilir. Hem neoplastik hem de neoplastik olmayan proliferasyon durumlarında multinükleo- lasyon ve makronükleol gözlenir. Dejeneratif kromatin, yoğun, büzülmüş bir kitle (karyopyknosis), yoğun parçalar (karyorrhexis) olarak görünebilir veya çözünmeye (karyoliz veya kromatoliz) uğrayabilir.
Sitoliz, çıplak veya çıplak, genellikle hipokromatik, nükleer kalıntılar verebilir ve bazı hücrelerin doğal nükleer membran kırılganlığı, nükleer akış veya bulaşma artefaktıyla sonuçlanır. Bu genellikle lenfoid hücreleri etkiler veya küçük hücreli, anaplastik karsinomun bir özelliği olabilir.
Bu, hücreler ince delikli bir iğneden bir slayta zorla atıldığında girdap hasarı ile yakından taklit edilebilir. Hücrelerin çoğu tek bir çekirdeğe sahiptir, ancak bazıları rejeneratif veya onarıcı aktiviteye, örn. hepatositler ve kondrositler iki çekirdekli olabilir.
Osteoklastlar ve sinsitiyotrofoblast normalde çoklu çekirdeklidir. Multinükleasyon, hem enflamatuar hem de neoplastik durumların bir özelliği olabilir.
Sito hazırlıklarda mitozlarla karşılaşmak alışılmadık bir durumdur. Mitoz sayısının artması, hücre çoğalması anlamına gelir ve anormal iğ formları (tripolar, tetra-polar vb.) genellikle iyi huylu koşullarda görülmez.
Sitoplazmik Özellikler
Benzer hücrelerin boyut ve şeklindeki varyasyon, anizositoz olarak adlandırılır. Anormal bir hücrenin sitoplazmik hacmi, normal karşılığından daha büyük veya daha küçük olabilir, bu nedenle, eşlik eden nükleer değişikliklerden bağımsız olarak nükleer: sitoplazmik oranı etkiler.
Sitoplazmanın ultrastrüktürel bileşimi, yani Golgi aparatının konsantrasyonu, ribozomlar, endoplazmik retikulum, mitokondri ve herhangi bir metabolizma ürünü, çeşitli renklendirme reaksiyonlarının afinitesi üzerinde büyük bir etkiye sahiptir. Depolama ürünleri, ör. müsin, lipit, karbonhidrat, hormonlar veya kristal loidler, uygun şekilde özel lekelerle vurgulanabilir.
Normal veya iyi diferansiye hücrelerde müsin kürecikleri, köpüklü mikrovakuolasyon, mikrovillus fırça sınırları ve siliyalar fark edilebilir. Keratinizasyon, skuamöz farklılaşmayı gösterir ve tuhaf uzunlamasına veya kaudat (izodiyametrik olmayan) hücreler, daha olağan yuvarlak veya çokgen (izodik) şekiller yerine belirgin olabilir.
Bitişik hücreler, sitoplazmik kalıplama veya aşırı durumlarda görünür hücre yutulması (sarılma veya ‘yamyamlık) gösterebilir. Bu hem iyi huylu hem de kötü huylu koşullarda görülür, ancak ikincisinde daha yaygındır.
Dejeneratif sitoplazmik değişiklikler arasında şişme veya hidropik değişim, vakuolasyon ve hücre içeriğinin dökülmesi ile plazma membranının bütünlüğünün kaybı (sitoliz) bulunur.
Arka plan ortamı ve eserler
Bir sitopreparasyonun arka plan içeriği, hem hücresel hem de hücresel olmayan türetme materyalini içerebilir. Bu, bir tanıya ulaşmada yardımcı olabilir veya bir rahatsızlık verebilir. Yoğun şekilde kan lekeli materyal veya şiddetli bir enflamatuar yanıt, örneğin, genellikle herhangi bir epitel hücre popülasyonunun sito-nükleer ayrıntılarını belirsizleştirerek mevcut bilgi miktarını sınırlar.
Daha önce belirtilen bağ dokusu stromal bileşenlerine ek olarak, bazal membran malzemesi, öğütülmüş madde, mukus, kristaller, fibrinopurulent akıntı, kolloid, protein açısından zengin sıvı ve hatta kondroid doku mikrobiyopsileri fark edilebilir.
Madencilik, amorf kalsiyum birikintileri veya bazen psammoma cisimleri olarak ortaya çıkabilir. İnvazif tümör kan, nekroinflamatuar ve dejenere debris (tümör diyatezi) ile ilişkili olabilir.
Bazen mikroorganizma veya parazit araması belirtilir. Ortak ürünler arasında servikovajinal smearlarda Lactobacillus ve orofaringeal örneklerde Candida bulunur. Patojenler arasında virüsler, bakteriler, mantarlar ve protozoalar bulunur.
Bazıları doğrudan ışık mikroskobu ile görülebilirken, viral enfeksiyonların çoğu sitopatik etkilerinden kaynaklanmaktadır. İnsan papilloma virüsünde koilositoz, Herpes simplekste “buzlu cam” nükleoplazmalı multinükleasyon ve Sitomegalovirüs enfeksiyonlarında “baykuş gözü” nükleer kapanımlar karakteristik örneklerdir.
Hücre Nedir Sitoplazma bölünmesi Sitoplazma ne işe yarar Sitoplazma Nedir Sitoplazma özellikleri Sitoplazma yarı akışkan mıdır Sitoplazmada bulunan organeller Sitoplazmanın yüzde kaçı sudur