Refah Ekonomisi – İktisat Ödevleri – İktisat Ödev Hazırlatma – İktisat Alanında Tez Yazdırma – İktisat Yaptırma Fiyatları – Ödev Örnekleri – Ücretli İktisat Ödevi Yaptırma

Genel Denge ve Refah Ekonomisi
Açıklanan rekabetçi genel denge ekonomisi, hatırı sayılır bir süre içinde geliştirilmiş ve diğer herhangi bir ekonomi biçiminden daha yakından incelenmeye tabi tutulmuştur. En eski resmi yapı genellikle Walras’a atfedilir ve bu 1930’ların Alman literatüründe geliştirilmiştir.
Bu gelişmeler ufuk açıcı katkısında, monografisinde olgunluğa ulaşmıştır; Arrow-Debreu ekonomisinin ortak adı bu yüzdendir. Arrow-Debreu katkısının önemi, makul varsayımlar altında ekonomi için bir dengenin var olduğunun gösterilmesi ve dengenin refah özelliklerinin resmi olarak detaylandırılmasıydı.
Arrow-Debreu genel denge ekonomisine resmi olmayan ancak müstakil bir giriş sağlar. Tartışma, ekonominin kamu ekonomisi çalışmasıyla en ilgili olan yönlerini vurgular.
Ekonominin daha sonraki analizler için kesinlikle gerekli olmayan teknik yönleri not edilecek, ancak bundan zarar gelmezse ayrıntılı olarak tartışılmayacaktır.
Arrow-Debreu ekonomisi iki temel nedenden dolayı incelenir. İlk olarak, daha sonraki bölümlerde analiz edilen ekonomiler için genellikle basitleştirmeler veya genel çerçevenin modifikasyonları olan analitik temeli sağlar.
Arrow-Debreu ekonomisinin dayandığı varsayımların gevşetilmesinin sonuçları olacaktır, bu nedenle bu bölümün sonuçları, gevşemenin etkilerinin değerlendirilmesi için bir ölçüt görevi görecektir. İkinci neden, genellikle Refah Ekonomisinin İki Teoremi olarak bilinen ekonominin refah özelliklerinin, rekabet sonucunun etkinliği ve dolayısıyla arzu edilebilirliği ile ilgili iddiaların temeli olarak kullanılmasıdır.
Bu teoremler, Smith’in rekabetin görünmez elinin etkinliği nosyonunun formüle edilmesini temsil eder ve refah ekonomisinde merkezi bir rol oynar. Birinci Teorem, rekabetçi bir dengenin, bir bakıma, aşağıda tam olarak açıklanacağı şekilde, optimal olduğunu ve İkinci Teorem, herhangi bir optimumun, rekabetçi bir denge olarak merkezsizleştirilebileceğini belirtir. Bu nedenle, ekonomiyi anlamak, bu iddiaların içeriğini ve sınırlarını takdir etmek için bir ön koşuldur.
Teoremler, ekonomi politikası üzerine iki alternatif bakış açısı için motivasyon sağlar. Bir bakış açısı, Teoremleri, politikanın her zaman ekonomiyi mümkün olduğu kadar rekabetçi ideale yaklaştırmaya çalışması gerektiğinin kanıtı olarak almak olacaktır. Bu yorumda, Teoremler neyin başarılması gerektiğine dair kural koyucu olarak görülür.
Alternatif görüş, İki Teoremin, ekonomi rekabetçi olsaydı nelerin başarılabileceğinin bir tanımını ve pratikte neden başarılamadığını ve muhtemelen başarılmaması gerektiğinin bir gösterimini sağlamasıdır. Uygulamada karşılanamayacak olan ekonominin varsayımlarına atıfta bulunamaz ve rekabetçi dengenin dağıtımsal yönlerine atıfta bulunmamalıdır.
Kamu ekonomisinin ana akımı, bu karikatürize edilmiş bakış açılarının her ikisinin de parçalarını birleştirir. Pek çok politika analizi, ekonomik verimliliğe yol açtığında rekabetçi davranışın savunulması ve teşvik edilmesi gerektiği varsayımını verili kabul eder. Bununla birlikte, başarısızlıkları da kolayca kabul edilir ve bunları düzeltmek için tasarlanmış politikalar. Gerçekten de, kamu ekonomisinin çoğu, İkinci Teoremin pratik değerinin reddini başlangıç noktası olarak zımnen alır.
Refah Ekonomisi Ders Notları
Refah Ekonomisi PDF
Refah Ekonomisi konuları
Refah Ekonomisi aöf
Refah Ekonomisi çıkmış sorular
Bir ülkede refah düzeyi nasıl artar
Refah Ekonomisinin Birinci temel Teoremi
Refah iktisadının ikinci temel teoremi
Bölüm, ekonominin altında yatan çerçeveyi tanımlayan varsayımların tanıtılmasıyla başlar ve bunu Walras yasası, normalleştirmeler ve politikanın etkisi ile ilgili tartışmalar takip eder; bunların tümü, kamu ekonomisinde kullanılan tekniklerin anlaşılması için özellikle önemlidir.
İki Teoremin resmi bir gösterimi ve bunların içerik ve çıkarımlarının eleştirel bir tartışması verilir. Eleştiri, optimal götürü vergileri tasarlama ve kullanma olasılığına, ekonominin yapısının altında yatan varsayımlara ve Pareto kriterinin sınırlamalarına odaklanır.
İki Teoremin tartışılması, doğal olarak refah ekonomisindeki bir dizi başka temel konuya yol açar. Pareto kriteri ayrıntılı olarak ele alınmakta ve kişilerarası fayda karşılaştırmalarının rolü ve bu tür karşılaştırmaların yapılma olasılığı anlatılmaktadır. Bunu, sosyal refah işlevlerinin formülasyonu ve bunların kişilerarası karşılaştırmaların izin verilen boyutuyla ilişkisi üzerine bir tartışma izler.
Arrow-Debreu Ekonomisi
Arrow-Debreu ekonomisinin bileşenlerini tanıtmakta, bir dengeyi tanımlamakta ve bir varoluş kanıtının taslağını çizmektedir. Fiyat normalleştirmelerinin rolü ve Walras yasası, kamu ekonomisindeki önemleri nedeniyle vurgulanmaktadır.
Kurumsal Çerçeve
Kurumsal çerçeve, ekonominin temel yapısını tanımlayan varsayımlardan oluşur. Ekonomideki aktif katılımcıları oluşturan aracıların niteliği ve ticaret ortamının tanımı bu yapı içinde yer alır. Ekonomi ile ilgili teoremleri kanıtlamak için bu tür varsayımların, tercihler ve teknoloji üzerine yapılan teknik varsayımlardan (dışbükeylik ve süreklilik gibi) ayrılması gerekir.
Standart Arrow-Debreu ekonomisinde iki temsilci vardır: tüketiciler (veya hane halkı) ve üreticiler (veya firmalar). Üçüncü bir ajan, hükümet, daha sonraki bir aşamada dahil edilecektir. Hanehalklarının başlangıçtaki mal bağışları vardır ve temettü ödemesi yapan firmalarda hisseleri vardır. Memnuniyetlerini veya faydalarını en üst düzeye çıkarmak için ticaretle uğraşırlar.
Üreticiler, sahip oldukları teknolojik bilgiye bağlı olarak çıktılar üretmek için girdileri kullanırlar. Amaçları, gelir ve maliyetler arasındaki fark olan karı maksimize etmektir. Kazanılan tüm karlar hissedarlara dağıtılır.
Tüm ticaretin belirli bir tarihte gerçekleştiği varsayılmaktadır. Gelecekteki tarihlerde teslimat için işlem tarihinde sözleşme yapma imkanı, zamanın getirilmesine izin verir, ancak bu tür sözleşmelerin hesapları, sözleşme kurulduğunda kapatılmalıdır. Belirsizlik, ortaya çıkan doğa durumuna bağlı teslimat şartıyla sözleşmelerin yazılmasına izin verilerek de getirilebilir, ancak bu, risk dikkate alınana kadar resmi olarak yapılmayacaktır. Daha da önemlisi, denge fiyatları dışında hiçbir ticarete izin verilmez.
Ekonominin rekabetçi olması için yerine getirilmesi gereken temel koşul, tüm ajanların fiyatları parametrik olarak ele almasıdır. Yani, ajanlar optimal eylemlerini belirlerken kararlarının gözlemlenen fiyatları etkileyebileceğine inanmazlar. Resmi olarak, bu inanç, yalnızca aracılar piyasaya göre sonsuz derecede küçük olduğunda gerçeklikle tutarlı olabilir.
Aşağıda ele alınan ekonomiler sınırlı sayıda tüketiciye sahip olduklarından, Aumann koşulları yerine getirilemez ve rekabetçi davranış bir varsayım olarak empoze edilir. Rekabetçi varsayım, tekel gücü olmadığını ve dolayısıyla fiyat belirleme yoluyla piyasa bozulmalarının olmadığını ima eder. Hanehalkı ve firmaların tümü bağımsız birimler olarak hareket eder ve yalnızca fiyat sistemi aracılığıyla etkileşime girer. Bu, herhangi bir dış etki ve kamu malı olmamasını sağlar.
Bu varsayımlar, Arrow-Debreu ekonomisinin temel çerçevesini sağlar. Değişmez kavramlar olarak değil, analiz için bir başlangıç noktası olarak görülmelidirler. Nihai amaç, ilgilenilen durumun ekonomik gerçekliğini yakalayan doğru varsayımlar kümesini seçmek olmalıdır. Analizi, bunun dış etkileri, kamu mallarını ve eksik rekabeti tanıtarak nasıl yapılabileceğini göstermektedir.
Bir ülkede refah düzeyi nasıl artar Refah Ekonomisi aöf Refah Ekonomisi çıkmış sorular Refah Ekonomisi Ders Notları Refah Ekonomisi konuları Refah Ekonomisi PDF Refah Ekonomisinin Birinci temel Teoremi Refah iktisadının ikinci temel teoremi