Radyoimünometrik Yöntemler – Laboratuvar Tanı Bilimi – Laboratuvar Ödevleri – Lab Ödevleri – Kimya Mühendisliği – Kimya Ödev Yaptırma Ücretleri
Floresan Antikor Testleri
Genellikle 10 “noktaya” sahip özel Teflon kaplı slaytlar kullanılır, böylece tek bir slayt üzerinde birkaç örnek incelenebilir. Test organizmasının bir süspansiyonu slayt üzerinde kurutulur, aseton veya etanol içinde sabitlenir ve hastaların serumları eklenir. İnkübasyondan sonra (genellikle 30 dakika) lam yıkanır ve floresein ile etiketlenmiş anti-insan immünoglobulin (IgG, IgM veya IgA) eklenir.
Daha fazla inkübasyon ve yıkamadan sonra lameller uygulanır ve lam bir UV mikroskobu altında incelenir. Numune test organizmasına karşı antikor içeriyorsa, bu antikor ona bağlanmış ve UV ışığında parlak yeşil floresan veren organizmalar üretmek için etiketli anti-immünoglobulin ile reaksiyona girmiş olacaktır.
Hastanın serumunun bir dizi seyreltisini kullanarak, mevcut antikor miktarını ölçmek mümkündür. Bu testlerle ilgili birkaç sorun vardır, örn. emek yoğundurlar ve nihai sonucun okunması özneldir ve gözlemcinin deneyimine bağlıdır.
Dahası, UV ışığı floresanın solmasına neden olur, bu nedenle gözlemler oldukça hızlı olmalıdır. Antikorlar genellikle dahili antijenleri tespit etmek için organizmalara girmeyeceğinden, bu testler genellikle hücre duvarı antijenleri için en iyi sonucu verir. Testin IgM antikor ölçümü için kullanımı kolay değildir. Bu zorluklara rağmen, flüoresan antikor testleri çok yararlı olmuştur ve hala sifiliz teşhisinde kullanılmaktadır.
Enzime Bağlı İmmünosorbent Testi (ELISA)
Bu son derece popüler yöntem tamamen otomatikleştirilebilir, ancak genellikle yarı otomatiktir. Tipik olarak, çok sayıda numuneyi ve kontrolleri taşıyabilen ve makinede yıkanabilen, gerekirse santrifüjlenebilen ve sonuçlar bir okuma makinesi tarafından üretilip analiz edilebilen 96 oyuklu plastik mikrotitre tepsileri kullanılır. Birçok ELISA ticari olarak üretilmektedir.
Örnekler, antijen kaplı kuyucuklara pipetlenir, inkübe edilir ve yıkanır ve bir enzimle etiketlenmiş anti-insan immünoglobulin eklenir. Daha fazla inkübasyon ve yıkamadan sonra, enzim için bir substrat eklenir. Enzim mevcutsa substratın renginde bir değişiklik olur ve bu makine tarafından okunabilir.
Renk yoğunluğu, antijene eklenen antikor miktarı ile orantılıdır. Bu nedenle, yöntem tamamen niceldir. Bununla birlikte, bunun ancak plakaya fazla miktarda antijen eklenmesi ve sonraki aşamalarda fazla miktarda anti-insan immünoglobülin sağlanması durumunda doğru olacağını hatırlamak önemlidir.
İmmunoassay yöntemi nedir
İmmünolojik yöntemler nedir
İmmunolojik yöntemler pdf
Radioimmunoassay yöntemi
İmmünolojik Yöntemler kitap
Kemilüminesans immunoassay
İmmünolojik yöntemler nelerdir
FIA yöntemi
Bu koşullar ticari kitlerde garanti edilir, ancak şirket içi ELISA’larda bu ayrıntılara katılmak önemlidir. Kullanılan anti-immünoglobulin, anti-IgM, anti-IgG, anti-IgA, vb. Olabilir ve bu nedenle test, enfeksiyonun farklı aşamalarında mevcut olan antikor tipini belirlemek için kolay bir yol sunar.
Bunun en değerli yönü, akut enfeksiyonun erken bir belirteci olarak IgM’nin ölçülmesidir. ELISA yöntemlerinin kullanımı kolaydır, ucuzdur ve diğer birçok serolojik yönteme göre daha az emek gerektirir. Küçük bir teknik not olarak, kurum içi deneyler için, ELISA plakalarının dış sıralarının genellikle adsorban olarak güvenilmez olduğunun bilinmesi önemlidir. Bu problem, sadece iç sıralar kullanılarak kolaylıkla aşılabilir.
Radyoimünometrik Yöntemler
Bunlar ELISA’nın öncüleriydi ve ilke tamamen aynı. Genellikle kuyulardan ziyade tüplerde gerçekleştirilir, tek önemli fark, eklenen anti-immünoglobulinin genellikle 131I veya 125I ile radyo-etiketlenmiş olmasıdır. Radyoaktiviteden kaynaklanan potansiyel tehlikeler nedeniyle, ELISA’dan daha yüksek hassasiyete sahip olmalarına rağmen, bu testler günümüzde nadiren kullanılmaktadır ve titiz ölçüm gerektiren bazı araştırma çalışmalarında yeri olabilir.
Antijen testleri
Mikrobiyal antijen testleri giderek daha popüler hale geliyor. Bunun temel nedeni, antijenin enfeksiyon seyrinin erken safhalarında mevcut olması ve bu nedenle saptanmasının yararlı klinik bilgiler sağlayacak olmasıdır. Lejyoner hastalığı olan hastaların idrarında Legionella pneumophila’dan antijenlerin saptanması buna iyi bir örnektir. Bu testler, hasta ciddi ve akut olarak hasta olduğunda, diğer teşhis prosedürleri genellikle yardımcı olmadığında genellikle pozitiftir.
Bununla birlikte, bunlardan biri – Neisseria meningitidis’ten antijenlerin saptanması, bu organizmaya bağlı septisemi veya menenjit vakalarında – uzun yıllardır kullanımda olan başka iyi örnekler de vardır.
Başlangıçta, bu yöntem, yukarıda tartışılan çökelme yöntemlerinin bir çeşidi olan karşı immüno-lektroforez adı verilen bir teknik kullanmıştır. Esasen hastadan alınan serum, jelden elektriksel bir potansiyel geçirilerek bir agar jelde ayrılır, bu da insan proteinlerinin ve meningokok antijeninin farklı konumlara taşınmasına ve ayrılmasına neden olur.
Daha sonra, ayrılmış proteinlerin yanında jelde uzunlamasına bir oluk kesilir ve ilgili mikrobiyal antijene özgü antikor oluğa eklenir. Antikorun ayrılmış proteinlere difüzyonu, varsa mikrobiyal antijenin varlığını tespit edecektir.
Diğer çökeltme yöntemlerinde olduğu gibi, karşı immünoelektroforez nispeten duyarsızdır ve mikrobiyal antijeni saptama ve ölçme girişimlerinin çoğu artık ELISA sistemlerini kullanmaktadır. ELISA için gerekli olan modifikasyon, mikrotitre plakasının yüzeyinde ilgilenilen antijene özgü antikoru kullanmaktır. Genellikle bir monoklonal antikor olan bu antikor, hastanın numunesinden antijeni “yakalamak” için kullanılır.
İkinci aşamada, antijene özgü ve enzim etiketli antikor eklenir ve test prosedürünün geri kalanı gerçekleştirilir. Test, “sandviç” in her iki tarafında aynı antikorla çalışacak olmasına rağmen, yakalama antikoru ve tespit edici antikorun farklı olması gerektiği genel olarak kabul edilir. Birinin her iki amaç için de monoklonal antikorlar kullanıp kullanmadığı veya bir poliklonal ve bir monoklonal kullanılıp kullanılmadığı esasen bir deneme ve yanılma sorunudur.
Bu tür bir yaklaşım, HIV ve hepatit virüsleri gibi viral enfeksiyonların teşhisi için özellikle yararlı olmuştur. Bakteriler için, bir aglütinasyon testinde lateks partiküllerini kullanarak yöntemleri basitleştirme eğilimi olmuştur, partiküller ilgi konusu antijene karşı antikor ile kaplanmıştır. Tüm aglütinasyon testleri gibi, bunlar nispeten duyarsızdır ve başlangıçta mümkün olduğu kadar yararlı oldukları kanıtlanmamıştır.
Antijen saptama testi için idrar veya balgam gibi örneklerin kullanıldığı teknik bir notta, genellikle ‘inhibitörleri’ çıkarmak gerekir. Bu inhibitörlerin doğası tam olarak belirlenmemiştir, ancak genellikle numuneyi 2 veya 3 dakika kaynama noktasına kadar ısıtmak onları çıkarmak için yeterlidir.
Bunun genellikle antijen üzerinde herhangi bir zararlı etkisi yoktur. Önümüzdeki yıllarda antijen tespiti için ELISA yöntemlerinde büyük olasılıkla gelişmeler olacaktır. Özellikle, antijeni basitçe saptamak için bu testlerin kullanımından, yöntemin mükemmel şekilde başarabildiği antijenin tam kantitasyonuna doğru bir hareket olmalıdır.
FIA yöntemi İmmunoassay yöntemi nedir İmmünolojik Yöntemler kitap İmmünolojik yöntemler nedir İmmünolojik yöntemler nelerdir İmmunolojik yöntemler pdf Kemilüminesans immunoassay Radioimmunoassay yöntemi