Jeotermal Enerji – Enerji Mühendisliği Ödevleri – Enerji Mühendisliği Ödev Hazırlatma – Enerji Mühendisliği Alanında Tez Yazdırma – Enerji Mühendisliği Ödev Yaptırma Fiyatları
Jeotermal Enerji
Yerkürenin içinden yüzeyine doğru akan enerji üç farklı kaynaktan beslenir. Bir yandan bu, dünyanın oluşumu sırasında üretilen yerçekimi enerjisinden kaynaklanan, dünyanın içinde depolanan enerjidir. O zamandan önce bile var olan ilkel ısı, ikinci bir kaynak olarak eklenir.
Üçüncüsü, dünyadaki (özellikle yer kabuğundaki) radyoaktif izotopların bozunma süreci ısı açığa çıkarır. Kayaların genellikle düşük ısı iletkenliği nedeniyle, bu üç kaynaktan kaynaklanan bu ısı, büyük ölçüde hala toprakta depolanmaktadır.
Dünyanın oluşumu yaklaşık 4.5 Milyar yıl önce gerçekleşti. Mevcut bir sis içinde maddenin (kayalar, gazlar, toz) adım adım birikmesiydi. Bu süreç, maddenin birikmesinin artan mekanik kuvveti nedeniyle değişen düşük sıcaklıklarda başladı.
Maddenin bu kümelenmesi sırasında yerçekimi enerjisi muhtemelen neredeyse tamamen ısıya dönüştü. Yaklaşık 200 milyon sonra bu kütle birikiminin sonuna doğru.
Bu eritme işlemi nedeniyle açığa çıkan ısının büyük bir kısmı tekrar uzaya salındı. Bu fazda kütle birikimi ve enerji emisyonu ile ilgili tüm belirsizliklere rağmen, bu fazda dünyada kalan enerji 15 ile 35 1030 J /2-4/ arasındaydı. Değer ne kadar küçük olursa, soğuktan sıcağa bir ilkel dünyayı yansıtır, daha yüksek değer, sıcaktan sıcağa bir ilkel dünyayı yansıtır.
Dünya radyoaktif elementler içerir (yani uranyum (U238, U235), toryum (Th232), potasyum (K40)). Radyoaktif bozunma süreçleri nedeniyle, milyonlarca yıllık bir süre boyunca enerji açığa çıkarırlar.
Uranyum veya toryumun granitteki kütle oranı örneğin yaklaşık 20 ppm ve bazaltta 2,7 ppm’dir. Uygun yarılanma ömrü ile, bir bozunma olayı için yaklaşık 5,55 MeV serbest bırakılan enerji ve kararlı bir duruma ulaşılana kadar yaklaşık 6 (toryum) veya 8 (uranyum) bozunma olayı, yaklaşık 1 J/(g a)’lık bir ısı miktarı oluşturuldu.
Bu, örneğin, granit kayada yaklaşık 2,5 μW/m3 ve bazalt kayada yaklaşık 0,5 μW/m3’lük bir radyojenik ısı üretim verimliliği ile sonuçlanır.
Bu tür doğal, uzun ömürlü izotopların yeryüzündeki bozunması kalıcı olarak ısı üretir. Dünyanın yüzeye yakın katmanlarındaki ilgili izotoplar, esas olarak kıtasal yer kabuğunda zenginleştirilmiştir.
Bu tür radyoaktif bozunma süreçleri nedeniyle dünya, oluşumundan bu yana yaklaşık 7 1030 J radyojenik ısı almıştır. Halen var olan radyoaktif izotopların potansiyel radyojenik ısısı yaklaşık 12 1030 J /2-4/’dir. Radyoaktif izotopların yerin iç kısmındaki dağılımı hakkında çok az şey bilindiğinden, bu rakamlar oldukça belirsizdir.
Dünyanın oluşumundan kaynaklanan şu anda mevcut olan ısı, sırasıyla ilkel ısı, ayrıca bugüne kadar zaten salınan ısı ve radyoaktif izotopların daha fazla bozunmasına atfedilebilen ısı, hepsi dünyanın toplam ısısının 12 ile 12 ila 10 arasında olmasına neden olur. 24 1030J; 10.000 m derinliğe kadar dış yerkabuğunda bu yaklaşık 1026 J’dir. Bu enerji potansiyeli milyonlarca yıl boyunca Dünya’ya gelen güneş radyasyonuna eşittir.
Jeotermal enerji Nedir
türkiye’de jeotermal enerji
jeotermal enerji türkiye’de nerelerde var
Jeotermal enerji kaynakları
türkiye’de jeotermal enerji santralleri
Dünyadaki jeotermal bölgeler haritası
Afyonkarahisar jeotermal enerji
Jeotermal enerji nerelerde var
Gezegensel Yerçekimi ve Gezegensel Hareketten Gelen Enerji
Dünya ve Ay ortak bir ağırlık merkezi etrafında dönerler. Bu iki gök cismi arasındaki toplam kütlenin orantısız karakteri nedeniyle, dünya gövdesi içinde yer almaktadır. Dünya ve Ay bu çekim merkezinin etrafında dönerken, bu gök cisimlerinin üzerindeki tüm noktalar, çekim merkezinin çevresinde aynı yarıçapa sahip daireler çizerek hareket eder.
Dünyanın merkezinde, ayın yerçekimi kuvveti, dünyanın dönme hareketi için gerekli olan merkezcil kuvvete eşittir. Ay’a bakan tarafta yerçekimi kuvveti daha güçlüdür, bu nedenle dünyanın bu tarafındaki tüm maddeler aya doğru hareket etmeye çalışır.
Buna karşılık, Ay’dan uzak tarafta, Ay’ın kütle çekim kuvveti, bu yörüngedeki tüm maddelerin hareketi için gerekli olan merkezcil kuvvetten daha küçüktür. Bu nedenle, dünyadaki tüm maddeler aydan uzaklaşmaya çalışır. Bu etki, örneğin, dünya yüzeyindeki hareketli su kütlelerinin gelgitlerinde gözlemlenebilir.
Dünyanın gövdesi bu kuvvetlerin etkisi altında belli bir ölçüde gerilir. 24 saat içinde 360 derece yön değiştiren bu deformasyonun tepki süresi, dünya gövdesinin tam olarak esnemesine izin vermeyecek kadar uzundur.
Bu nedenle, teorik bozulmanın tam bir oluşumu gerçekleşmez. Ancak su, bu deformasyonu, su kütlelerinin iç sürtünmesi, denizin zemini ile sürtünmesi, kıta kenarlarıyla çarpışması ve boğazlara ve koylara girmesi nedeniyle küçük bir gecikmeyle takip eder.
Bu geciktirme kuvvetleri böylece ayın en yüksek konumu ile yüksek gelgit arasında bir faz kaymasına ve dolayısıyla dünyanın dönüş hızında bir azalmaya yol açar.
Gel-gitlere neden olan enerji kaynağı, esas olarak, birleşik gezegen hareketlerinin ve gök cisimleri, dünya ve ayın birbirleri üzerindeki kütle çekimsel etkisinin bir sonucudur.
Atmosfer
Dünyanın atmosferi, yerçekimi kuvveti tarafından tutulan gazlı atmosfer olarak tanımlanır. Farklı “katmanlara” ayrılmıştır. Dünya yüzeyinde yenilenebilir enerjilerin kullanımı için sadece alt katmanlar özellikle ilgi çekicidir. Rüzgar enerjisinin kullanımı için, en fazla birkaç 100 m yüksekliğe kadar olan atmosfer önemlidir.
Atmosferin alt kısmına troposfer denir. Hava durumunu etkileyen, bulut oluşumunun ve yağışın esas olarak meydana geldiği atmosferik katmandır. Zamanlı ve mekansal bir ortalamada, artan rakımla birlikte bir sıcaklık düşüşü ile karakterize edilir.
Bu sıcaklık değişiminin boyutu yere ve zamana bağlıdır. Sıcaklık gradyanı, ortalama 0,65 K/100 m değeri civarında nispeten geniş sınırlar içinde dalgalanabilir.
Belirli meteorolojik koşullar altında, sıcaklığın rakım arttıkça azalmadığı, bunun yerine arttığı, dikey olarak keskin bir şekilde tanımlanmış katmanlar oluşur. Bu tür inversiyonlar, özellikle gezegen sınır tabakasında 1.000 ila 2.000 m arasındaki rakımlarda ve ayrıca dünya yüzeyinin hemen üzerinde (“toprak inversiyonları”) ve tropopozda meydana gelir.
Troposferin sınırı, stratosfere bağlı tropopozdur. Stratosfer içinde, maksimum sıcaklığa 40 ila 50 km yükseklikte ulaşılır. Bir sonraki atmosferik katman mezosferdir; minimum yaklaşık 80 km yükseklikte bir sonraki aşırı sıcaklığa ulaşır. Bunun üzerinde, mezopoz ile sınırlanan termosfer bulunur.
Afyonkarahisar jeotermal enerji Dünyadaki jeotermal bölgeler haritası Jeotermal enerji kaynakları Jeotermal enerji Nedir Jeotermal enerji nerelerde var jeotermal enerji türkiye'de nerelerde var türkiye'de jeotermal enerji türkiye'de jeotermal enerji santralleri