Gereksinimler ve Yönergeler – Farmasötik Analiz İçin Kapiller Elektroforez Yöntemleri – Ayırma Teknolojisi –FARMASÖTİK ANALİZ – Kimya Mühendisliği – Ayırma Teknolojisi Ödevleri – Kimya Mühendisliği Ödev Yaptırma – Kimya Ödev Yaptırma Ücretleri
Gereksinimler ve Yönergeler
ISO, doğrulamayı şu şekilde tanımlar: ‘İnceleme yoluyla uygunluk ve belirli bir amaçlanan kullanım için belirli gereksinimlerin karşılandığına dair objektif kanıtların sağlanması.’ ‘Buna bir dizi performans özelliği kullanılarak karar verilir. Bunlar özgüllük, doğrusallık, aralık, doğruluk, kesinlik, algılama sınırı (DL), nicelik sınırı (QL) ve sağlamlıktır. Sistem uygunluk testi (SST) birçok analitik prosedürün ayrılmaz bir parçasıdır. ICH Yönergesi Q2 (R1) tavsiyelerine dayalı olarak bu terimlerin tanımları Tablo 2.426’da verilmiştir.
Analitik yöntemlerin çeşitliliği göz önüne alındığında, farklı test yöntemlerinin farklı doğrulama şemaları gerektirdiği açıktır. ICH, Tablo 3’te gösterilen başlıca dört farklı durumu birbirinden ayırmaktadır. Farklı performans özellikleri farklı doğrulama kriterleri gerektireceğinden, kendi yöntemleri için en uygun doğrulama prosedürünü ve protokolü seçmek başvuru sahiplerinin sorumluluğundadır.
FDA, ABD’deki uyumluluğu belirlemek için yasal olarak tanınan spesifikasyonlar olarak USP Tamamlayıcı Yöntemlerin Doğrulamasını kabul eder.
Test doğrulaması için USP gereksinimleri, ICH teklifine çok yakındır.9 Burada, üç kategori ayırt edilir. Kategori I, ICH testine karşılık gelir, kategori II ise safsızlıkların ICH belirlemelerine karşılık gelir. Ek kategori III, performans özelliklerinin (örneğin, çözünme, ilaç salınımı) belirlenmesi için analitik yöntemleri içerir. Bu kategori için ICH test özellikleri her zaman yeterlidir.
Analitik prosedürün amacı açıkça anlaşılmalıdır çünkü bu, değerlendirilmesi gereken doğrulama özelliklerini yönetecektir. Bazı durumlarda, doğrusallık, doğruluk ve özgüllük testlerinin gerekli olmadığı kabul edilir. USP’ye göre, sağlamlık testleri genellikle önerilir.
Ne tür çalışmaların yapılması gerektiği konusunda genel bir fikir birliği olsa da, nasıl yapıldıkları konusunda büyük bir çeşitlilik vardır. Kılavuzlar ve Farmakope, birçok farklı tekniğin doğrulanması için makul prosedürlere izin vermek amacıyla kasıtlı olarak sadece çok genel tanımlar vermektedir. Bu bölüm, CE doğrulama çalışmalarını gerçekleştirmek için bir yaklaşımı tartışmaktadır. Biyolojik ve biyoteknolojik ürünler için analitik prosedürlerin doğrulanması, bazı durumlarda karmaşık yapıları nedeniyle farklı şekilde ele alınabilir. Genellikle, bu ürünleri analiz eden belirli gereksinimler ve yönergeler vardır.
yönergeler 3. sınıf
yönergeler 2. sınıf
Jandarma yönergeler
Yönergeler Ne Demek
Yönergeler msb
Mevzuat
Adres yönergesi
İÇİŞLERİ Bakanlığı yönergeleri
Yöntem Validasyonunun Temel Prensipleri
Metot geliştirme sırasında, temel metot parametreleri belirlenir ve doğrulama verilerinin nihai prosedüre eşdeğer koşullar altında üretildiğinden emin olmak için sonraki doğrulama adımları için kullanılır (risk analizi) .10 Metot geliştirmenin amaçları aşağıdaki listede özetlenmiştir.
- ilgili tüm bileşiklerin tespiti (saflık kontrolü)
- ilgili tüm bileşiklerin ayrılması
- hızlı yöntem geliştirme
- numune ön işlemine duyulan ihtiyaç azaldı
- geçiş süresinin yüksek tekrarlanabilirliği
- pik alanın yüksek tekrarlanabilirliği, bağıl pik alanı (ana bileşen analizi)
- doğruluk (ana bileşen analizi)
- sağlamlık
- düşük maliyetler
- – yöntem geliştirme sırasında ve
- – rutin analiz sırasında
Metot geliştirme sırasındaki deneyimlerden uyarlanan bir doğrulama protokolü, doğrulama çalışmasının kapsamını tanımlar (çalışmanın amacı, düzenleme kılavuzları, temel metot parametreleri, vb.). Yeterli yöntem performansını araştırmak için, bu özellikler (örneğin, analit konsantrasyonu aralığı), herhangi bir amaca uygunluk kriterinin bir beyanıyla birlikte, doğrulama protokolünde belirtilmelidir.
Temel bir kontrol, yöntemin ilkeleri hakkındaki makul varsayımların ciddi şekilde kusurlu olmadığını sağlamalıdır. Bu süreçte, analizdeki hata kaynakları listelenmeli (Tablo 4) ve etkileri kontrol edilmelidir. Numaranın gerçekçi bir anketini sağlamak için mümkün olduğunca doğrulama yapılmalıdır.
Yönergeler (cf. Bölüm I.B) tarafından belirlenen gerekli doğrulama parametrelerinin (Bölüm I.D2I.I) performansı, metodun geçerli kılınmasının temel ilkelerinin arka planına göre gerçekleşmeli ve sonuçlar bir doğrulama raporunda belgelenmelidir.
Genel olarak, yöntemlerin zayıf noktaları hızlı bir şekilde belirlenmeli ve ortadan kaldırılmalıdır, bu nedenle her doğrulama parametresi olabildiğince erken test edilmelidir. Yöntem, parametrelerden birine göre başarısız olursa, tüm yöntemin değiştirilmesi gerekir. Sonuç olarak, doğrulama yeniden başlatılmalıdır. Geliştirme ve doğrulama yinelemeli bir süreç olabilir (Diyagram 1). Ancak yinelemeli adımları minimumda tutmak faydalıdır.
Oran
Bir kalibrasyona başlamadan önce, en düşük ve en yüksek konsantrasyon, yani ilgilenilen konsantrasyon aralığı tanımlanmalıdır. Daha sonra yöntemin tüm aralıkta doğrulanması gerekir. Bir analitik yöntemin aralığı, üzerinde kabul edilebilir doğruluk, doğrusallık ve kesinliğin gerekli olduğu beklenen analit konsantrasyonlarının veya miktarlarının (bu seviyeler dahil) üst ve alt seviyeleri arasındaki aralıktır.
Bir analit sinyalinin y0 kalibre edilmiş aralığın dışında ölçülmesini önlemek için numune değişkenlikleri ve ölçüm hatası dikkate alınmalıdır (risk analizi, cf. Bölüm I.C). Bu nedenle, aralık, beklenen analit konsantrasyonları aralığından biraz daha geniş seçilecektir.
Farmakokinetik ölçümler için oldukça geniş bir aralık kalibre edilmelidir. Xmax değeri beklenen en yüksek vücut sıvısı konsantrasyonunu aşmalıdır; xmin, QL’dir. Aralık, stabilite testi için daha küçüktür, burada xmax, ilaç formülasyonundan beklenebilecek en yüksek konsantrasyona karşılık gelir ve xmin, bir bozulma süresinden sonra en düşük konsantrasyona karşılık gelir; genellikle xmin, xmax’ın hala yaklaşık% 90’ı olacaktır.
Bir testte genellikle çok küçük bir aralık yeterlidir. Bu durumda, tek noktalı tasarım (yalnızca bir standart konsantrasyon) rutin analiz için uygundur. Tek noktalı tasarım, pratik olarak bir standardın analit ile karşılaştırılması anlamına gelir. Sinyaller aynıysa, konsantrasyonlar da aynıdır. Tek noktalı tasarımın rutin kullanım için planlanması durumunda, yöntem geliştirme için daha sonra açıklanan kalibrasyon tasarımı tercih edilecektir çünkü doğrusallık testine izin verir.
Seçicilik
Özgüllük, mümkün olduğu kadar erken belirlenmesi gereken önemli bir doğrulama parametresidir. Özgüllük, tüm potansiyel numune bileşenlerinin varlığında doğru ölçüm yapmak anlamına gelir. Analitik probleme bağlı olarak, bu bileşenler eksipiyanlar, çözünen çözücüler, sentez ara maddeleri ve ekstraksiyon çözücüleri, dahili standart veya bozunma ürünleri dahil olmak üzere işlem safsızlıkları olabilir.
Analit ve tüm potansiyel numune matrislerini içeren test karışımlarında analitin tepkisi, yalnızca analiti içeren bir çözeltinin tepkisi ile karşılaştırılır. Bunlar, en azından beklenen düzeyde bir test çözümüne eklenmelidir.
Matrisin yanıtta herhangi bir katkısı, bu tür yöntemler spesifik olmayan olarak adlandırıldığından, sabit veya orantılı sistematik hataya yol açar. Sonuçları, tercihen farklı ayırma ilkelerine dayalı olarak diğer bağımsız yöntemlerle karşılaştırmak da mümkündür.
Pik genişliği, enjekte edilen miktara büyük ölçüde bağlı olduğundan, olası bir örnek aşırı yüklemesinin etkileri araştırılmalıdır. Yöntemin uygun seçiciliği, ilgili tüm analitlerin ve diğer tüm saptanabilir numune bileşenlerinin tamamen ayrılmasını gerektirir.
Adres yönergesi İÇİŞLERİ Bakanlığı yönergeleri Jandarma yönergeler Mevzuat yönergeler 2. sınıf yönergeler 3. sınıf Yönergeler msb Yönergeler Ne Demek