DIŞ BÜYÜME MODELLERİ – Ekonomi Ödevleri – Ekonomi Ödev Hazırlatma – Ekonomi Alanında Tez Yazdırma – Ekonomi Ödev Yaptırma Fiyatları – Ekonomi Ödev Örnekleri – Ücretli Ekonomi Ödevi Yaptırma
DIŞ BÜYÜME MODELLERİ
Marjinalist ya da “neoklasik” ekonomik düşünce okulu, üretim faktörlerinin, emeğin, “sermaye”nin ve toprağın göreli kıtlıkları aracılığıyla gelir dağılımını simetrik bir şekilde açıklamaya çalışır. İlginç bir şekilde, klasik teorinin kabul etmediği dışsal büyüme fikri, marjinalist gelenekteki önemli erken çalışmaların başlangıç noktasıdır.
Sadece bazı dışsal faktörlerin onu büyüttüğü için büyüyen bir ekonomik sistem fikri, ekonomik düşünce tarihinde bir karşılaştırma standardı olarak çeşitli şekillerde ortaya atılmıştır.
Örneğin, İlkeleri’nin ilk kez 1890’da yayınlanan V çalışmasının V. bölümünde, “orada bulunacak sonuçları modern dünyadaki sonuçlarla karşılaştırmak için ünlü “Durağan durum” kurgusunu tanıttı. Marshall, durağan durumu tanımlayan katı varsayımlardan birbiri ardına gevşeterek, yavaş yavaş “gerçek yaşam koşullarına” yaklaşmaya çalıştı. İlk gevşeme, sabit (çalışan) bir nüfus öncülüyle ilgiliydi.
Durağan durum, az önce nüfusun durağan olduğu bir durum olarak alınmıştır. Ama hemen hemen tüm ayırt edici özellikleri, nüfus ve zenginliğin her ikisinin de arttığı bir yerde, aynı oranda büyümeleri ve toprak kıtlığı olmaması koşuluyla sergilenebilir: ve aynı zamanda üretim yöntemleri ve ticaret koşulları da sağlanır. değiş ama az; ve hepsinden öte, insanın karakterinin sabit bir nicelik olduğu yerde.
Çünkü böyle bir durumda, üretim ve tüketimin, mübadelenin ve dağıtımın açık ara en önemli koşulları, hacimce artsalar da, aynı nitelikte ve birbirleriyle aynı genel ilişkiler içinde kalacaktır.
Ortaya çıkan ekonomik sistem, nüfusun dışsal büyüme hızına eşit olan sabit bir oranda büyür. Gelir dağılımı ve göreli fiyatlar durağan ekonomidekiyle aynıdır. Modern tabirle: sistem, istikrarlı bir büyüme yolu boyunca genişler.
Temelde aynı fikirle Sosyal Ekonomi Teorisi’nde karşılaşıyoruz.
Cassel tarafından tanımlanan dışsal büyüme modeli, neoklasik büyüme teorisinin gelişiminin en yakın başlangıç noktası olarak kabul edilebilir. İncelemede Cassel, biri durağan bir ekonomi, diğeri ise durağan durum yolunda büyüyen bir ekonomi olmak üzere iki model sundu.
Ekonomik büyüme modelleri
İçsel büyüme teorileri
İçsel ve dışsal büyüme modelleri
Romer Modeli
Ekonomik büyüme nasıl hesaplanır
Büyüme Teorileri
İçsel BÜYÜME MODELLERİ
AK Modeli
İlk modelinde Cassel, z (birincil) üretim faktörleri olduğunu varsaydı. Bu kaynakların miktarları ve dolayısıyla sundukları hizmetlerin miktarları verilen arzda kabul edilir.
Genel denge, her faktör hizmeti ve üretilen her mal için arz ve talep eşitliği ve bir malın fiyatı ile üretim maliyetinin eşitliği ile karakterize edilir. Ortaya çıkan denklem kümeleri, ‘Walras-Cassel modeli’ olarak bilinen şeyi oluşturur.
Daha sonra uygulanan tamlık kriterini karşılar: Tespit edilecek bilinmeyen sayısı kadar denklem vardır. Ardından tekdüze gelişen bir ekonomi modeline döndü. Sadece sözlü olarak anlatılmasına rağmen modeli şu şekilde tanıtmıştır.
Cassel’in görüşüne göre, dışsal olarak verili ve sabit bir oranda büyüyen bir ekonomi durumuna yönelik bu genelleme önemli sorunlara neden olmaz. Önceden geliştirilmiş denklem seti, “bütün fiyatlandırma sorununun çözülmesi için” kolayca uygun şekilde uyarlanabilir. Cassel böylece temelde Marshall ile aynı sonuca ulaştı.
1950’lerin ve 1960’ların başlarındaki neoklasik büyüme modelleri, Walras-Cassel modelinin büyüme versiyonundan beş önemli açıdan farklıdır:
1. hem tüketim malı hem de sermaye malı olarak kullanılabilecek tek bir üretilmiş mal içeren makro modellerdir;
2. birincil üretim faktörlerinin sayısı bir homojen emeğe veya iki homojen emeğe ve homojen toprağa indirgenir
3. her amaca yönelik mal, emek, sermaye, yani malın kendisi ve muhtemelen toprak yoluyla üretilir;
4. Teknik alternatiflerin, her üretim faktörüne göre pozitif ve azalan marjinal üretkenliklerle birinci derecede homojen olan bir makroekonomik üretim fonksiyonu tarafından verildiği bir teknik seçimi vardır; ve
5. Her zaman planlı yatırıma eşit kabul edilen planlı tasarruf, net gelirle orantılıdır, yani bir ‘Keynesyen’ tasarruf fonksiyonu varsayılır.
Kararlı hal dengesinde, tek bir birincil faktöre (emek) sahip modellere dikkat çekmek gerekir. s (marjinal ve ortalama) tasarruf eğilimi, f(k) emek birimi veya kişi başına üretim fonksiyonu olduğunda, k sermaye-emek oranıdır (emeğin verimlilik birimleri cinsinden ölçüldüğü yerde) ve g sermayenin (ve emeğin ve gelirin vb.) durağan durum büyüme oranıdır. Kararlı durumda denge çıktısı, tam olarak dış faktörler onu büyüttükçe genişler.
s > 0 varsayıldığında, dış faktörlerin bir miktar pozitif oranda büyüdüğünü varsaydığına dikkat edin. Bu modellerde, durağan durum büyüme oranı dışsaldır. Durağan durum dengesinin dışında, büyüme hızının, sistemin davranışsal parametresine, yani tasarruf etme (ve yatırım yapma) eğilimine de bağlı olduğu gösterilebilir, ancak bu parametre, uzun vadeli büyüme oranını belirlemede hiçbir rol oynamaz. .
Bu modeller uygun bir şekilde dışsal büyüme modelleri olarak tanımlanırken, içsel karlılık modelleri olarak da tanımlanabilirler. Düşünülen yazarlar tarafından benimsenen tek-iyi çerçevede, kâr oranı r, sermayenin marjinal üretkenliğine eşittir.
İki denklem, kâr oranı ile sabit durum büyüme oranı arasında bir ilişki belirleyebilir. Aşağıdaki bölüm, NGM’lerin esasen içsel ve dışsal olanı tersine çevirdiğini göstermektedir. Başka bir deyişle, aşırı abartmadan, içsel büyüme ve dışsal karlılık modelleri olarak adlandırılabilirler.
NGM’lerin savunucuları tarafından vurgulanan temel özelliklerinden biri, sermayenin azalan getirilerinin sınırlandırılmasıdır. İlk nesil NGM’ler, NGT’ye sonraki katkıların gerçekleştirildiği sınırları tanımladı. Dikkatler, sermayeye getirilerin (belirli bir düzeyin altına) düşmesini engelleyen mekanizmaya odaklanmaktadır.
Sermayeye Sabit Getiriler
Birinci sınıf modeller, emek ve toprak gibi birikemeyen tüm üretim faktörlerini bir kenara bırakır ve üretimdeki tüm girdilerin birikebilir, yani bir tür “sermaye” olduğunu varsayar. Bu sınıfın en basit versiyonu, her ikisi de aynı metadan oluşan toplam çıktı Y ve tek faktörlü sermaye K arasında doğrusal bir ilişki olduğunu varsayan ‘AK modeli’ olarak adlandırılır.
1/A, kendisinden bir birim üretmek için gerekli olan mal miktarıdır. Toplam üretim fonksiyonunun doğrusal formu nedeniyle, bu modeller aynı zamanda ‘doğrusal modeller’ olarak da bilinir. Bu model, içinde ele alınan model olarak hemen tanınır.
AK Modeli Büyüme Teorileri Ekonomik büyüme modelleri Ekonomik büyüme nasıl hesaplanır İçsel BÜYÜME MODELLERİ İçsel büyüme teorileri İçsel ve dışsal büyüme modelleri Romer Modeli