Biyokütle – Enerji Mühendisliği Ödevleri – Enerji Mühendisliği Ödev Hazırlatma – Enerji Mühendisliği Alanında Tez Yazdırma – Enerji Mühendisliği Ödev Yaptırma Fiyatları
Biyokütle
Kutup buzu kıtaların bir parçası olarak kabul edilir ve erimenin emilen enerjinin 21 TW’sini tükettiği tahmin edilmektedir. Erimenin gizli enerjisi okyanuslara yalnızca resmi olarak aktarılır, çünkü normalde su atmosfere buharlaşıp kara dönüşene kadar mevcut olmayacaktır.
Biyosfer, önemi nedeniyle aşağıda ayrı bir bölme olarak sunulmaktadır. Biyokütle üretimi, buna göre atmosferin tepesindeki güneş radyasyonunun 133 TW’sini veya %0,08’ini kullanır. Okyanusların üst 100 m’sindeki fitoplankton ve yeşil algler tarafından yapılan fotosentez, biyokütle üretiminin yaklaşık üçte birini oluşturur.
Neredeyse bir o kadar büyük bir katkı çok daha küçük bir alandan, yani ıslak tropik ve subtropikal ormanlardan (Amazon Nehri çevresindeki bölge gibi) gelir. Çayır ve meralar, biyokütle üretiminin yaklaşık %10’undan sorumludur.
Ele alınan bölümlerin her birinde bulunan enerji miktarlarını güvenilir bir şekilde tahmin etmek genellikle dönüşüm oranlarından çok daha zordur. Her ikisi de biliniyorsa, belirli bir bölmedeki enerjinin devir süresi, depolanan enerji miktarının dönüştürme oranına bölünmesiyle elde edilebilir.
Atmosfer sirkülasyonunda bulunan kinetik enerji miktarı biraz detaylı olarak incelenmiştir. Atmosferdeki “kullanılabilir potansiyel enerji” 2,8 × 1021 J ve dolaşımın kinetik enerjisi 7,5 × 1020 J’dir, sırasıyla 27,5 gün ve 7,4 günlük devir sürelerine karşılık gelir.
Mevcut potansiyel enerji, atmosferin referans durumuna göre potansiyel artı iç enerji olarak tanımlanır ve bu nedenle, belirli bir bölgede radyasyonu soğurarak, bölgeye duyulur ısıyı hareket ettirerek üretilen radyasyonsuz enerjinin bir ölçüsünü temsil eder. su buharının yoğunlaşmasıyla. Depolanan enerji, eğer kinetik enerjiye dönüştürülebiliyorsa “mevcut” olarak gösterilir ve referans durum, herhangi bir yeni kinetik enerji oluşturamaz.
Atmosferde depolanan enerji kullanılabilir enerji olarak alınmaz ise çok farklı değerler elde edilebilir. Örneğin, atmosferde bulunan tüm su buharında bulunan gizli buharlaşma ısısı kendi içinde yaklaşık 1,5 × 1022 J’yi temsil eder. Okyanuslarda depolanan enerjinin büyüklüğü hakkında çok daha az şey bilinmektedir.
Dalga hareketinde depolanan enerji miktarının bir göstergesi, dalga yüksekliğinin gözlenen frekans dağılımlarından türetilmiştir. Kuzey Atlantik’te (φ = 59° K, λ = 19° B), yıllık ortalama dalga genliği <a> = 1,23 m ve kare genliğin ortalaması <a2> = 2,13 m’dir.
Bölüm 2.D’deki tartışmadan, yalnızca sinoidal dalgalar için kesinlikle geçerli olan, m2 okyanus yüzeyi başına depolanan ortalama enerji, W toplam ≈ 104 J m-2 türetilir. Bu miktarda depolanmış enerji dünya okyanuslarında eşit olarak bulunsaydı, depolanan toplam enerji 1018 J mertebesinde olurdu.
Yüzey akıntılarının ölçülen hızlarına ve tahmini kütle taşımalarına dayanan benzer büyüklük sırası argümanlarından, yatay akıntıların kinetik enerjisi 1017 J mertebesinde ve termohalin (meridyonel) hareketin kinetik enerjisi, gösterilen hesaplanmış sirkülasyon, 1016 J mertebesinde olacaktır.
Büyük bir çekinceyle bakılması gereken bu kaba tahminler, yüzey dalgası hareketi için birkaç günlük ciro süreleri anlamına gelir ve meridyen hücrelerindeki hareket için birkaç yıla çıkar. Hesaplamalarda yeterince açıklanmayan derin denizlerde devir süresi birkaç yüz yıl olabilir.
Biyosferde depolanan enerji miktarı, enerji birimleri cinsinden toplam biyokütle olarak alınabilir. Temel alındığında, ortalama biyokütlenin yaklaşık 1,5 × 1022 J olduğu tahmin edilebilir ve bu da ortalama 3,5 yıllık bir devir süresi verir. Bu ortalama, fitoplankton için birkaç hafta ve bazı ağaçlar için birkaç yüz yıl gibi değerler dahil olmak üzere, hatırı sayılır bir yayılımı gizlemektedir.
Besin piramidi biyokütle
Biyokütle Nedir
Biyokütle enerjisi
Biyokütle sıralaması
Canlılarda biyokütle Nedir
Biyokütle Enerjisi Nedir
Biyokütle yenilenebilir mi
türkiye’deki biyokütle enerjisi santralleri
İnsanın Enerji Döngüsüne Müdahalesi
Günümüz insan toplumunun enerji döngüsünde neden olduğu değişiklikleri özetlemeye ve akış diyagramında insanın amacına hizmet etmeye katkıda bulunabilecek birkaç noktayı belirlemeye çalışır. Bu dönüştürme yöntemlerinden bazıları iyi bilinmektedir, ancak bugün yalnızca mütevazı bir kullanımdadır.
Bölmeler ve ana yerleşim düzeni, insan toplumunu temsil eden kutu ile enerji akışları boyunca veya enerji depolarında belirli noktaları birleştiren çizgiler için bir arka plan olarak metin olmadan tekrarlanır.
İnsan toplumunda mevcut enerji dönüşümünün ana kaynağı petrol, kömür ve doğal gaz gibi fosil yakıtlardır. Bu akış yaklaşık 7,2 TW (1970’lerin başında) ve 1990’ların sonunda yaklaşık 12 TW’dir, oysa bu tür yeni yakıt (turba vb.) oluşturma oranı kıyaslandığında ihmal edilebilir düzeydedir.
Sürekli nötron açısından zengin bir ortamda 235U (artı reaktörlerde üretilen diğer bölünebilir malzeme) indüklenmiş fisyon yoluyla nükleer enerjinin dönüştürülmesi şu anda yaklaşık 0,7 TW’ye (elektrik çıkışı) karşılık gelirken, hidroelektrik enerjiden yaklaşık 0,5 TW potansiyel enerjiyi dönüştürür. drolojik döngü (yüksek rezervuarların oluşumuyla düzenlenir).
Biyosferden insan toplumuna organik maddenin enerji akışı yaklaşık 1,2 TW’dir ve bunun yarısı besindir. İnsan toplumuna gıda olarak aktarılan 0,6 TW’nin tamamı aslında gıda alımı olarak hizmet etmez, çünkü bunun bir kısmı işlenirken kaybolur veya çöpe aktarılır.
Diğer 0,6 TW organik madde çoğunlukla odundur, ancak yalnızca küçük bir kısmı doğrudan yakılır. Geri kalanı ahşap ürünlere gidiyor veya üretim sürecinde kayboluyor. Ahşap (kağıt dahil) ürünler atıldığında ve sonunda yakıldığında stok kayıpları yaşansa da, ahşap ürünlerde depolanan enerji miktarı muhtemelen artmaktadır.
Diğer dönüştürme işlemleri 0,05 TW’den daha az katkıda bulunur. Jeotermal enerji (kaplıcalar vb.), gel-git enerjisi, rüzgar türbinleri, ısı pompaları ve güneş kollektörleri (termal) veya güneş pilleridir. Yenilenebilir enerji akışlarına dayalı dönüşüm programlarının artan bir rol oynama olasılığı, sonraki bölümlerde ana temadır.
Küçük bir tema, enerji döngüsünün henüz insan tarafından kullanılmamış ancak dönüştürme yöntemlerinin önerildiği alanlarının incelenmesidir. Bu alanların birçoğunda araştırma yürütülmektedir, ancak önerilen programların çoğunun uygulanabilirliği henüz kanıtlanmamıştır.
Noktalı ve kesikli çizgiler, okyanuslardaki dalga enerjisi, sıcaklık ve tuzluluk gradyanları, atmosfer dışında doğrudan güneş enerjisi dönüşümü, buzulların erimesiyle bağlantılı hidroelektrik santralleri dahil olmak üzere bu tür dönüşüm olanaklarından bazılarını göstermektedir.
Hafif elementlerin nükleer enerjiyi serbest bırakmak için füzyonu da kanıtlanmamış (yani kontrollü) bir süreç olarak dahil edilmiştir, ancak konumu litosferden ziyade hidrosferde (döteron-döteron veya döteron-trityum süreçleri) alınmış olabilir (Lityumun, bugün öncelikle incelenmekte olan reaksiyon zincirlerine girdiğini akılda tutarak).
Besin piramidi biyokütle Biyokütle enerjisi Biyokütle Enerjisi Nedir Biyokütle Nedir Biyokütle sıralaması Biyokütle yenilenebilir mi Canlılarda biyokütle Nedir türkiye'deki biyokütle enerjisi santralleri