Antinükleer Antikor – Laboratuvar Tanı Bilimi – Laboratuvar Ödevleri – Lab Ödevleri – Kimya Mühendisliği – Kimya Ödev Yaptırma Ücretleri
Antinükleer Antikor (ANA)
Klinik uygulamada, indirekt immünofloresan ile gösterildiği gibi antinükleer antikorların (ANA) saptanması, SLE tanısı için tek ve en yararlı işarettir. ANA, bir insan epitel hücre hattından (HEp-2) türetilen kemirgen doku veya doku kültürü hücrelerinin test serumu ile kaplanması ve ardından floreseine konjuge edilmiş ikinci bir antikor olan anti-insan IgG’si ile saptanır.
Kemirgen dokusu kullanıldığında, aktif olarak tedavi edilmemiş hastalığı olan hastaların yaklaşık %95’inde yüksek titre ANA’sı vardır (>80’de 1). HEp-2 hücreleri, tedavi edilmemiş hastalığı olan hastalarda yaklaşık %98-99 pozitiflik ile daha da yüksek bir hassasiyet derecesi sergiler.
Amerikan Romatoloji Koleji, Amerikan Patologlar Koleji, Klinik İmmünoloji Derneği ve Ulusal Sağlık Enstitüleri’nin yakın tarihli yetkili kılavuzları, ANA taraması için en iyi substrat olarak HEp-2 hücrelerinin kullanılmasını önermektedir (Kavanaugh ve ark.). HEp-2 hücrelerinin yaygınlaşmasıyla birlikte tanısal bir varlık olarak ANA negatif lupusun varlığı sorgulanmaya başlanmıştır (Cross ve ark.).
Tersine, HEp-2 hücrelerinde ANA negatif olan bir hastada tedavi edilmemiş SLE olasılığı <%1 düzeyindedir. Bununla birlikte, pozitif bir ANA sonucu, çeşitli başka hastalıklarda ortaya çıktığı için SLE’ye özgü değildir.
HEp-2 hücrelerinde birkaç farklı ANA modeli tanınır: homojen, nükleolar, benekli, periferik ve sentromer. CREST sendromunun (kalsinozis, Raynaud fenomeni, özofagus disfonksiyonu, sklerodaktili, telenjiektazi) ve sklerodermanın spesifik bir belirteci olan sentromer antikoru dışında, diğer ANA paternlerinin hiçbiri antijenik özgünlüğün güvenilir bir göstergesi değildir.
Bu ve diğer birçok hastalık durumunda ANA oluşumu göz önüne alındığında, pozitif bir ANA’yı antijenik özgüllüğü açısından daha fazla karakterize etmek esastır. SLE’de dolaylı immünofloresan ile pozitif bir ANA, DNA, histonlar ve ayrı ayrı Ro, La, Sm ve U1-RNP (üridin ribonükleer) olarak bilinen bir grup ekstrakte edilebilir nükleer antijen (ENA) gibi nükleer antijenlere karşı antikorların varlığını yansıtır. protein).
Ekstrakte edilebilir nükleer antijenlere (ENA) karşı antikorlar
Ro, La ve Sm, ilk tanımlandıkları hastaların adlarını aldı: Robert, Lane ve Smith. U1-RNP (üridin ribonükleer protein) ile birlikte bu proteinler, mRNA’nın eklenmesinden ve işlenmesinden sorumludur. ANA’nın aksine, ENA’ya karşı antikorlar lupus ve ilgili bozukluklara özgüdür ve bu nedenle tanıda yardımcıdır.
Ek olarak, tek tek antikorlar belirli klinik belirtilerle korelasyon gösterme eğilimindedir; anti-Ro, lupus ve Sjögren sendromunda ortaya çıkar ve kutanöz hastalıkla koreledir. ANA yokluğunda anti-Ro antikorlarının oluşabileceğini bilmek önemlidir.
ANA-negatif, Ro-pozitif profil, lupuslu hastaların küçük bir kısmında (substrat olarak HEp-2 hücrelerinde <%1) oluşur; ancak kemirgen dokusu substratı üzerinde, Ro antijeni kemirgen dokusunda yetersiz temsil edildiğinden bu rakam %5’e yükselir.
ANA testi pozitif çıkanlar Kadınlar Kulübü
ANA testi pozitif çıkanlar
ANA testi pozitif doktorsitesi
Ana testi kaç günde çıkar
ana 1/100
Anti histon antikor
Nükleer patern ince benekli ne demek
Ana testi ekşi
Lupuslu gebe kadınların %5-25’inde, anti-Ro antikorları plasentayı geçerek yenidoğanda geçici kutanöz lupusa neden olur; daha ciddi olarak, anti-Ro pozitif annelerden doğan bebeklerin %1-3’ünde kalp pili takılmasını gerektiren kalıcı konjenital kalp bloğu gelişir.
Lupus hastalarının yaklaşık %30’unda anti-Ro antikorları izole olarak ortaya çıkarken, vakaların %15’inde bunlara anti-La antikorları eşlik eder. İkinci durumda, hastaların böbrek hastalığına sahip olma olasılığı daha düşüktür.
Yukarıda tartışılan klinik bağıntılara ek olarak, ANA negatif anti-Ro pozitif profili aynı zamanda erken kompleman bileşenlerini etkileyen altta yatan primer kompleman eksikliği için bir belirteç görevi görür. Homozigot C4 ve C2 eksiklikleri olan hastalarda yapılan araştırmalar, vakaların yaklaşık %50-70’inde anti-Ro pozitifliği ortaya koymaktadır.
SLE’nin primer kompleman eksikliği ile ilişkisinden sorumlu kesin mekanizma kurulmamış olsa da, eksik kompleman bileşeni ile ilgili olarak bir hastalık şiddeti hiyerarşisinin varlığı iyi belgelenmiştir; hastalık şiddeti C1q eksikliği olan hastalarda en fazladır ve bunu toplam C4 eksikliği yakından takip eder. C2 eksikliği olan hastalarda hastalık şiddeti, sağlam kompleman yolakları olan hastalarda görülenle karşılaştırılabilir.
Anti-Sm antikorları lupus için oldukça spesifiktir ancak prevalansları hastanın etnik geçmişine göre değişir; Afro-Karayipli hastaların %30’u, Kafkasyalıların %10’unun aksine anti-Sm- pozitiftir. Sm ve U1-RNP arasındaki paylaşılan peptit dizileri göz önüne alındığında, Sm ve U1-RNP’ye karşı antikorlar birlikte oluşma eğilimindedir.
İzolasyonda anti U1-RNP antikorlarının varlığının, ek polimiyozit ve skleroderma özellikleri olan lupus örtüşme sendromlu bir grup hastayı tanımladığı düşünülmüştür. Sharp ve meslektaşları, daha düşük böbrek ve nörolojik hastalık riski göz önüne alındığında daha iyi bir prognoza sahip oldukları düşünülen bu hastaları karakterize etmek için “karma bağ dokusu hastalığı” (MCTD) terimini ortaya attılar.
Orijinal kohortun uzun süreli takibi, birçok hastada daha sonra böbrek ve nörolojik hastalık geliştirdiğinden, MCTD’nin farklı bir benign antite olarak varlığını sorgulamıştır.
NOT: HEp-2 hücrelerinde antinükleer antikorların (ANA) boyama desenleri. (a) Homojen. (b) Benekli. (c) Nükleolar. (d) Çevresel. (e) Sentromer (23 çift kromozomun kinetokorlarının boyanmasını temsil eden çok sayıda ince noktanın görünümüne dikkat edin). Bay K. Taylor, Leeds General Revir’in izniyle
Algılama Yöntemleri
İmmünopresipitasyon tahlilleri ENA’ya karşı antikorlar birkaç yöntemle saptanabilir. Başlangıçta, birçok laboratuvar antikorların varlığını göstermek için karşı akım immünoelektroforezi (CIE) veya Ouchterlony çift difüzyon yöntemini kullandı.
CIE, agar jeller üzerinde gerçekleştirilir ve antikor ve antijenin, uygun pH’da immünopresipitasyonun meydana geldiği lamın merkezinde buluşmak üzere zıt yönlerde göç etmesine izin verir. Ouchterlony çift difüzyon tekniği de immünopresipitasyona dayalıdır; antijen, bir agar slaytının merkez kuyusuna yerleştirilirken, kontrol ve hasta serumu, merkezi kuyuyu çevreleyen kuyucuklara yerleştirilir. 24-48 saatlik inkübasyondan sonra, antijen-antikor reaksiyonunun varlığını gösteren presipitin çizgileri oluşur.
Presipitin kimliği, daha önce karakterize edilen referans serum tarafından üretilen presipitin çizgileri ile karşılaştırılarak belirlenir. Hem CIE hem de çift difüzyon, yüksek konsantrasyonlarda spesifik antikorları (0.1–1.0 mg/ml) tespit etmek için uygun kalitatif tekniklerdir.
Bazen çift difüzyon testlerinin sonuçlarını yorumlamak zor olabilir. Antijen konsantrasyonu, hasta serumundaki antikor konsantrasyonu ile bir denklik zonu oluşturacak şekilde ayarlanmazsa yanlış negatif sonuçlar oluşabilir ve özgünlüğü bilinmeyen çoklu çökelti çizgileri klinik olarak anlamlı antikorların tanımlanmasına müdahale edebilir.
Çift difüzyonun aksine, CIE nispeten daha yüksek hassasiyet, hız ve daha fazla numuneyi işleme yeteneği sergiler. Bununla birlikte, teknik olarak zahmetlidir ve sonuçları daha az nettir.
ana 1/100 Ana testi ekşi Ana testi kaç günde çıkar ANA testi pozitif çıkanlar ANA testi pozitif çıkanlar Kadınlar Kulübü ANA testi pozitif doktorsitesi Anti histon antikor Nükleer patern ince benekli ne demek