Xenodiagnosis – Laboratuvar Tanı Bilimi – Laboratuvar Ödevleri – Lab Ödevleri – Kimya Mühendisliği – Kimya Ödev Yaptırma Ücretleri
Elektron Mikroskobu
Mikrosporidyal enfeksiyonlar dışında elektron mikroskobunun tanısal parazitolojide çok az yeri vardır. Alternatif tanı prosedürleri geliştiriliyor olsa da, dışkı, bağırsak biyopsileri ve diğer dokuların transmisyon elektron mikroskobu, biraz uygunsuz olsa da, bu organizmalar ile enfeksiyonların teşhisi için kesin tekniktir, çünkü bunlar öncelikle küçük (1-2 mm), hücre içidir.
Kültür
Kancalı kurtlar ve Strongyloides spp. gibi nematod larvalarının teşhisi ve türlenmesi için çok temel bir kültür biçimi kullanılır. Strongyloides larvaları konakçının dışkısında atılırken ve yumurta genellikle bulunmazken, yumurtanın sadece taze dışkıda atıldığı kancalı kurtlar Ancylostoma duodenale ve Necator americanus için tersi doğrudur.
Son ikisinin yumurtası morfolojik olarak ayırt edilemez olduğundan, türleşme ancak yumurtanın yumurtadan çıktığı ve ayırt edilebilir üçüncü evre larvalara dönüştüğü koşullar yaratılarak gerçekleştirilebilir. Ayrıca, toplamayı kolaylaştırmak için her üç türün de larvalarının hareketliliğinden yararlanılır.
Bu özellikle, dışkıda bulunan larvaların yetersiz olabileceği ve formol-eter gibi geleneksel teknikler kullanıldığında iyi konsantre olamadığı güçlüyloidiyaz tanısında yararlıdır. Bu parazitlerin doğal geçişiyle ilgili koşullar, Harada-Muri (veya benzeri) tekniğinde yeniden yaratılır.
Burada, alt uçları kapalı test tüplerinde bulunan damıtılmış su kuyusunda süspanse edilen ve yaklaşık 10 gün boyunca 28°C’de inkübe edilen filtre kağıdı şeritleri üzerine fekal malzeme bulaşır. Bu koşullar altında, yumurtadan çıkan kancalı kurt larvaları ve Strongyloides larvaları, suda toplanmak üzere filtre kağıdından aşağı doğru göç eder.
Larvalar daha sonra morfolojik farklılıklar tespit edilerek türlendirilir. Bu ‘kültür’ tekniğinde hiçbir parazit replikasyonu olmadığına dikkat edilmelidir.
Tanı amaçlı klinik materyalin in vitro kültürü, diğer mikrobiyal disiplinlerle karşılaştırıldığında parazitolojide nispeten seyrek kullanılmaktadır. Bunun nedeni, protozoanlar ve metazoanların daha karmaşık metabolik gereksinimlere sahip olmalarıdır ve bu, vakaların çoğunda mevcut in vitro kültür sistemlerinde karşılanamaz.
Xenodiagnosis Nedir
Trypanosomiasis
Words starting with X
Bununla birlikte, gerçek kopyalayıcı kültürel yöntemlerin, alternatif yöntemlerin kullanıldığı, ancak başka sınırlamaları olduğu tanısal parazitolojide sınırlı bir rolü vardır. Bu nedenle, Robinson’un bir tanı tekniği olarak Entamoeba histolytica’nın izolasyonu için kültür sistemi oldukça hantal ve duyarsızdır, ancak başarılı olduğunda izoenzim analizi için trofozoitler verme avantajını sunar.
İzolatların zimodeme tayini patojenik ve patojenik olmayan suşları ayırt edebilir. Benzer şekilde, biyopsi materyalinin in vitro kültürü, hem kutanöz hem de viseral leishmaniasis tanısında yaygın olarak kullanılır ve sıklıkla aynı materyalin uygun şekilde boyanmış bir bölümünün doğrudan mikroskopisine ek olarak kullanılır.
Mikroskobinin avantajı hızlı olması ve pozitif ise tanı koymasıdır, ancak bu parazitlerin sık görülen azlığı ile dengelenir.
Kültür, günler veya haftalar arasında nispeten yavaştır, ancak pozitif olduğunda, moleküler, serolojik veya enzim analizleri ile belirlenebilen ve ayrıca ilaç duyarlılık testi için kullanılabilen canlı organizmalar verme avantajına sahiptir. Negatif kültür sonuçlarının tanıyı dışlamadığı bir kez daha vurgulanmalıdır.
İn vitro kültür tekniklerinin gelişmişliği ile parazitler, parazitlerin, onlardan hazırlanan fraksiyonların veya bunların metabolik ürünlerinin hasat edilebilmesi, saflaştırılabilmesi ve immünolojik tanı prosedürlerinde kullanım için karakterize edilebilmesi için aksenik kültürde giderek daha fazla çoğaltılmaktadır.
İmmünodiyagnostik amaçlar için kültürel yöntemlerin kullanımına ilişkin iki temel örnek şunlardır: birincisi, toplanan, mikroskop lamlarına tutturulan ve amebiyaz için indirekt floresan antikor testinde antijen olarak kullanılan Entamoeba histolytica trofozoitlerinin in vitro kültürü; ikincisi, yumurtadan çıkmış ikinci aşama Toxocara canis larvalarının in vitro bakımı ve dolaşımdaki Toxocara antikorlarının tespiti için bir ELISA testinde antijen olarak kullanılmak üzere ürettikleri boşaltım / salgılama ürünlerinin toplanması, konsantrasyonu ve standardizasyonudur.
Hayvan Enfeksiyonu
Laboratuvarda tutulan deney hayvanlarının duyarlı türlerine klinik materyalin aşılanması veya beslenmesi, bir zamanlar tanısal mikrobiyolojinin tüm disiplinlerinin temel dayanağıydı.
Uygun bir kuluçka döneminden sonra hayvanların kurban edilmesi ve organizmanın veya onun ürettiği karakteristik patolojinin organlarda veya dokularda geleneksel mikroskobik ve histolojik tekniklerle gösterilmesiyle tanı konuldu.
Giderek artan bir şekilde alternatif tanı yöntemleri kullanılıyor, ancak in vitro kültür teknikleri mevcut olmadığında parazitlerin antijen olarak kullanılması için parazitlerin bakımı veya tanı testlerinde kullanılan anti-parazit antikorlarının üretimi için hayvanlara hala ihtiyaç var.
İlk durumda, yapı antijenlerinin kullanılması veya doku kültürü tekniklerinin geliştirilmesinin bu gereksinimi daha da azaltacağı muhtemel görünmektedir, örn. T. gondii üretimi için sürekli hücre kültürü, hayvan kültürünün yerini almıştır.
Xenodiagnosis
Bu olağandışı yöntem, kültür ve hayvan aşılama arasında bir yerdedir ve paraziti yoğunlaştırmak ve böylece daha kolay saptanabilir hale getirmek için parazitin yaşam döngüsünde doğal bir vektör veya ara konak kullanır. Klasik xenodiagnosis örneği, Chagas hastalığının (Güney Amerika tripanozomiyazı) teşhisini kolaylaştırmak için Trypanosoma cruzi’nin böcek vektörlerinden birini kullanır.
Reduviid böceklerinin laboratuarda yetiştirilen (parazit içermeyen) nimf safhaları hastayı beslemeye bırakılır ve yaklaşık 4 hafta sonra feda edilir. Arka bağırsağın içeriği ifade edilir, boyanır ve tripomastigotlar için mikroskobik olarak incelenir. Bu neredeyse benzersiz ksenodiyagnoz örneği, parazitlerin konağın periferik kanında son derece yetersiz olduğunu ve reduviid böceklerin son derece verimli vektörler olduğunu kabul eder.
Seroloji
Serodiagnoz, çapraz reaktivite (zayıf özgüllük), düşük duyarlılık ve sıklıkla geçmiş ve mevcut enfeksiyonlar arasında ayrım yapamama sorunları nedeniyle daha doğrudan mikroskobik yöntemlerden genellikle daha az güvenilirdir.
Üç ana serolojik test grubundan, yani antikor tespiti, antijen tespiti ve immün komplekslerin tespiti, tanıda en yaygın olarak kullanılan ilk kategoridir. Bu tür serolojik teknikler, genellikle, parazitin varlığının doğrudan incelenmesi için materyal mevcut olmadığında kullanılır.
Bu nedenle, genel olarak, bağırsak parazitlerinin teşhisi için serolojik testler normalde tavsiye edilmeyecektir, çünkü genellikle kolayca bulunabilen dışkıda yumurta veya kistlerin gösterilmesiyle spesifik teşhis tercih edilen yöntem olacaktır.