Örnek İncelemenin Eleştirisi – Meta-Analiz Ödevleri – Meta-Analiz Alanında Tez Yaptırma – Meta-Analiz Tez Yaptırma Ücretleri
Örnek İncelemenin Eleştirisi
Önceki inceleme, yalnızca psikolojide değil, aynı zamanda sosyoloji, eğitim ve sosyal bilimlerin geri kalanında da birçok anlatı inceleme makalesini karakterize eden standart inceleme uygulamaları kullanılarak yapılmıştır. Yine de incelemedeki her sonuç yanlıştır. Veriler, popülasyon korelasyonunun her zaman .33 olarak varsayıldığı bir Monte Carlo çalışmasıyla oluşturulmuştur. Yaklaşık 40 merkezli bir dağılımdan bir numune boyutu rastgele seçildikten sonra, ortalama ρ = .33 ve varyanslı r için standart dağılım kullanılarak gözlemlenen bir korelasyon seçildi.
Yani sonuçlardaki varyasyon tamamen örnekleme hatasının sonucudur. Her çalışmanın küçük bir örneklem üzerinde yürütüldüğü varsayılır ve bu nedenle popülasyon değeri .33’ten rastgele bir miktar sapacak gözlemlenen bir korelasyon üretecektir. Ayrılmanın boyutu, örnek boyutuna bağlıdır. Bulunan en büyük ve en küçük değerlerin hepsinin çok küçük örneklemli çalışmalardan olduğunu unutmayın. Daha büyük örneklem büyüklüğü çalışmaları, aralığın orta kısmında bulunma eğilimindedir; yani, .33’ten daha az rastgele bir sapma gösterme eğilimindedirler.
Moderatör etkileri mantıklı görünüyor, ancak bunlar tamamen şans eseri. Örgütsel özellikler için değerler, çalışmalara rastgele atanmıştır. Altıdan birinin son derece önemli olması, yalnızca örnekleme hatasının büyük harf kullanımından kaynaklanmaktadır. Bu alıştırmadan çıkarılması gereken en önemli ders şudur: “Literatürdeki çelişkili sonuçlar” tamamen yapay olabilir.
Veriler, çalışmalar arasında yanlış varyasyon, örnekleme hatası oluşturmak için tek bir artefakt kullanılarak oluşturulmuştur. Çoğu çalışma grubunda bulunan başka eserler de vardır: Çalışmalar, ölçeklerindeki ölçüm kalitesi açısından farklılık gösterir; araştırmacılar hesaplama veya bilgisayar hataları yapar; insanlar bilgisayar çıktılarından sayıları kopyalarken veya el yazısı tablolardan sayıları el yazmalarına kopyalarken veya tabloları baskıya ayarlarken tipografik hatalar yaparlar; insanlar, daha büyük veya daha küçük bireysel farklılıklar içeren ortamlarda değişkenleri inceler; ve benzeri. Deneyimlerimize göre (daha sonra açıklanacak), farklı araştırmalardaki bulgulardaki farklılıkları hesaba kattığı varsayılan etkileşimlerin çoğu mevcut değildir; yani, örnekleme hatasının ektoplazmasından ve diğer eserlerden oluşan hayaletlerdir.
İstatistiksel Önem Testleriyle İlgili Sorunlar
Verilen veri setinde, tüm çalışma popülasyon korelasyonları aslında .33’e eşittir. 30 korelasyondan 19’unun istatistiksel olarak anlamlı olduğu bulundu. Ancak, 30 korelasyondan 11’i anlamlı değildi. Yani anlamlılık testi 30 seferden 11’inde yanlış cevap vermiş, hata oranı %37’dir. Sözlü sunumlarda birçok kişi, hata oranının %5’ten fazla olabileceği konusunda şok olduğunu ifade ediyor.
Anlamlılık testi, örnekleme hatası sorununa yanıt olarak türetilmiştir ve çoğu, anlamlılık testlerinin kullanımının %5 veya daha düşük bir hata oranını garanti ettiğine inanmaktadır. Bu doğru değil. İstatistikçiler bunu yıllardır belirtiyorlar; istatistiksel testlerin “gücü” tartışmalarında yüksek hata oranları olasılığı ortaya çıkar. Ancak, istatistik öğretmenleri bu noktanın çoğu öğrenci tarafından kaçırıldığının farkındadır. %5 hata oranı, yalnızca boş hipotez doğruysa garanti edilir. Sıfır hipotezi yanlışsa, hata oranı %95’e kadar çıkabilir.
Bunu daha resmi bir dille ifade edelim. Popülasyon için sıfır hipotezi doğruysa ve örnek verilerimiz onu reddetmemize neden oluyorsa, o zaman Tip I hata yapmışız demektir. Popülasyon için sıfır hipotezi yanlışsa ve örnek verilerimiz bunu kabul etmemize yol açıyorsa, Tip II hata yapmışız demektir. İstatistiksel anlamlılık testi, Tip I hata oranı en fazla %5 olacak şekilde tanımlanır. Ancak Tip II hata oranı %95’e kadar serbest bırakılmıştır.
Kitap eleştirisi örneği
Sanat eleştirisi örnekleri
Kitap eleştirisi örneği pdf
Akademik kitap eleştirisi örneği
Sanat eleştirisi aşamaları
Kitap eleştirisi örneği kısa
Roman eleştirisi örneği
Makale inceleme örnekleri
Soru, belirli bir çalışma için hangi hata oranının geçerli olduğudur. Cevap, ilgili hata oranının ancak o çalışma için boş hipotezin doğru mu yanlış mı olduğunu bilirsek bilinebileceğidir. Sıfır hipotezinin doğru olduğunu biliyorsak, anlamlılık testinin %5 hata oranına sahip olduğunu da biliriz. Tabii ki, sıfır hipotezinin doğru olduğunu biliyorsak ve yine de bir anlamlılık testi yapıyorsak, o zaman aptal şapka takmalıyız, çünkü sıfır hipotezinin doğru olduğunu biliyorsak, yok sayarak %0 hata oranı elde edebiliriz.
Yani, anlamlılık testinde temel bir döngüsellik vardır. Boş hipotezin doğru mu yanlış mı olduğunu bilmiyorsanız, ilgili hata oranının Tip I mi yoksa Tip II mi olduğunu bilmiyorsunuzdur; yani, hata oranınızın %5 mi yoksa %95 gibi yüksek bir değer mi olduğunu bilmiyorsunuz. Her durumda %5 hata oranını garanti etmenin tek bir yolu vardır: Önem testini bırakın ve bir güven aralığı kullanın.
Tablo 1.1’deki varsayımsal örneğimizi düşünün. Ancak, örneklem boyutunun tüm çalışmalar için aynı olduğunu varsayarak örneği daha da basitleştirelim, diyelim ki N = 40. Bir korelasyon katsayısı √√ için tek kuyruklu anlamlılık testi N−1r≥1.64’tür; bizim durumumuzda 39r≥1.64 veya ≥.26.
Nüfus korelasyonu .33 ve örneklem büyüklüğü 40 ise, örnek korelasyonlarının ortalaması .33, standart sapma (1 − ρ2)/√N − 1 = (1 − .332)/√39 = .14’tür. . Dolayısıyla, gözlemlenen korelasyonun anlamlı olma olasılığı, ortalama .33 ve standart sapma .14 olduğunda örnek ortalama korelasyonunun .26’dan büyük olma olasılığıdır.
Diğer bir deyişle, tüm çalışmalar 40’lık bir örneklem büyüklüğü ile yapılmış olsaydı, o zaman .33’lük bir popülasyon korelasyonu %31’lik bir hata oranı anlamına gelirdi (yani, 1 – .69 = .31).
Varsayımsal örneğimizdeki popülasyon korelasyonunu .33’ten .20’ye değiştirdiğimizi varsayalım. Daha sonra gözlemlenen korelasyonun anlamlı olma olasılığı .69’dan .69’a düşer.
Yani hata oranı %31’den %65’e çıkıyor. Bu gerçekçi örnekte hata oranının %50’nin üzerine çıkabileceğini görüyoruz. Popülasyon korelasyonunun her zaman .20 olmasına rağmen, çalışmaların ikiye bir çoğunluğu korelasyonu anlamlı bulmayabilir.
Personel seçimi araştırma literatüründe %50’nin üzerinde hata oranlarının olağan bir durum olduğu gösterilmiştir. Bu nedenle, önemli bulguların sayısını sayan gözden geçirenler, yanlış bir şekilde, belirli bir prosedürün iş performansını öngörmediği sonucuna varma eğilimindedir. Ayrıca, Hedges ve Olkin’in (1980) işaret ettiği gibi, bu durum daha fazla çalışma yapıldıkça daha da kötüleşecektir.
İncelemeyi yapan kişi, çalışmaların çoğunluğunun hiçbir etki göstermediğine ve dolayısıyla etkinin var olmadığına her zamankinden daha fazla ikna olacaktır. İstatistiksel güç, Cohen’den (1962) başlayarak günümüze kadar uzanan birçok psikoloji araştırma literatüründe incelenmiştir. Çoğu literatürde, ortalama istatistiksel güç .40 ila .60 aralığındadır ve bazı alanlarda .20 kadar düşüktür.
Akademik kitap eleştirisi örneği Kitap eleştirisi örneği Kitap eleştirisi örneği kısa Kitap eleştirisi örneği pdf Makale inceleme örnekleri Roman eleştirisi örneği Sanat eleştirisi aşamaları Sanat eleştirisi örnekleri