Organik Asitler – Laboratuvar Tanı Bilimi – Laboratuvar Ödevleri – Lab Ödevleri – Kimya Mühendisliği – Kimya Ödev Yaptırma Ücretleri
Karbonhidratlar
Kalıtsal karbonhidrat metabolizması bozukluklarının taranması, daha önce tarif edildiği gibi genellikle TLC tarafından gerçekleştirilir. Spesifik karbonhidratların miktar tayini genellikle gerekli değildir, ancak bağırsakta şeker absorpsiyon/geçirgenlik çalışmalarının geliştirilmesi, idrarda spesifik şekerlerin doğru bir şekilde ölçülmesini gerektirmiştir, örn. miktar tayini gerektiğinde laktuloz, ramnoz, ksiloz.
Ayırma, iyon değişim kromatografisi kullanılarak elde edilebilir, ancak karbonhidratların ne kullanılabilir UV ne de floresan özellikleri olmadığından tespiti zor olmuştur. Darbeli amperometrik elektrokimyasal algılamanın ortaya çıkışı, ilerleme yavaş olsa da durumu büyük ölçüde iyileştirdi.
Gaz kromatografisi (GC)
Prensipler
GC’de, ilgilenilen bileşikler, inert bir taşıyıcı gaz akımındaki (azot, argon veya helyum) çözünen ile inert bir destek üzerinde tutulan düşük uçuculuğa sahip bir sıvı (dolayısıyla eski adı, gaz-sıvı kromatografisi, veya GLC). Eylemsiz destek genellikle cam mikro boncuklar veya sentetik halojenli polimerler ve türevlendirilmiş polialkol veya silikondur.
Geleneksel GC kolonları tipik olarak 1–3 m uzunluğunda ve 2–6 mm iç çapa sahiptir, ancak klinik uygulamaların çoğu, 40 m uzunluğa ve 0,2–0,5 mm iç çapa sahip kapiler kolonlar kullanır. Kapiler GC’nin faydaları genellikle iyileştirilmiş çözünürlük ve daha kısa çalışma süreleridir.
GC için mevcut algılama sistemleri şunlardır: alev iyonizasyonu (FID), elektron yakalama (ECD) ve kütle spektrometrisi (GC–MS). Normal ve kapiler GC’nin bir karşılaştırması ve dedektör türlerinin etki şeklinin ayrıntıları Lewis ve Sampson (1994) tarafından yapılan bir incelemede verilmiştir.
Uygulamalar
GC ile ayrılabilen bileşikler, uçucu olmalı veya türevlendirme yoluyla uçucu bir duruma dönüştürülebilmelidir. Bunlara alkoller, steroidler, ilaçlar, organik asitler ve safra asitleri dahildir.
Organik asitler nelerdir
Organik asit örnekleri
İnorganik asitler nelerdir
Organik asit Çeşitleri
Organik asitler nerelerde bulunur
İnorganik asit Çeşitleri
Organik asitler nedir
Kanatlılarda organik asit kullanımı
Alkoller
Etanol ve metanol, FID ile GC ile kolayca ölçülebilen uçucu bileşiklerdir. Kılcal GC’nin ekstra çözünürlüğü gereksiz olduğundan normal bir GC sütunu kullanılabilir. Şüpheli toksisitede etilen glikol ölçümleri de mümkündür.
Steroidler
İdrar steroid profili, adrenal bez, testis ve yumurtalıklardan steroidlerin üretimi ve metabolizması hakkında bilgi sağlar. Cinsiyeti belirsiz veya erken cinsel gelişimi olan çocukların değerlendirilmesinde özellikle önemlidir. Sporcularda anabolik steroid kötüye kullanımını saptamak için steroidlerin ölçülmesine de büyük ilgi vardır.
Steroidlerin türetilmesinin ardından FID ile kapiler GC kullanılarak, bir çalışmada 25’e kadar steroid ve metabolit saptanabilir ve nicelenebilir. GC-MS aletlerinin daha geniş bulunabilirliği ve maliyetindeki azalma, kademeli olarak steroidlerin geleneksel kapiler GC’sinin GC-MS ile değiştirilmesine yol açmıştır.
İlaçlar
HPLC ile kolayca ölçülemeyen ilaçlar, örn. valproat, trisiklik antidepresanlar, vb., terapötik ilaç izleme veya toksikolojik amaçlar için sıklıkla GC tarafından test edilir. Çoğu sistem, FID’li normal GC sütunlarını kullanır, ancak GC-MS, TLC, EMIT veya diğer immünolojik testler kullanılarak elde edilen pozitif ilaç kötüye kullanım taramalarını doğrulamada özel bir role sahiptir. Birçok ilaç için özel yöntemler Ghosh’un (1992) kitabında bulunabilir.
Organik Asitler
Organik asit atılımında değişikliklere neden olan kalıtsal hastalıklar arasında spesifik hastalıklar, örn. propiyonik asidemi ve üre döngüsü anormallikleri ile ilişkili olanlar gibi hastalık aileleri. İdrar organik asit ölçümleri genellikle kapiller GC–MS kullanılarak yapılır. Dedektör olarak MS’nin ek yararı, olağandışı bileşiklerin pozitif olarak tanımlanmasıdır.
Elektroforez – İlkeler
Elektroforetik ayırma, uygulanan bir elektrik potansiyelinin etkisi altında yüklü moleküllerin diferansiyel göçüne dayanır. Elektroforez ile ayrılabilen moleküller, doğal hallerinde net pozitif veya negatif yük taşımalıdır, örn. birçok protein ve amino asit veya bir yükü kabul edebilmelidir, örn. borat iyonları ile kompleks karbonhidratlar.
Molekülün etrafındaki kimyasal ortam, elektrolit çözeltisi, bir elektrik akımı iletme yeteneğine sahip olmalıdır, ancak aynı zamanda iyonlaşma durumunu ve dolayısıyla onunla temas halindeki herhangi bir molekül üzerindeki yükü belirlemede kritik bir role sahiptir.
Elektrolit seçimi ve pH’ı, optimum hareketlilik ve ayırma elde etmek için kritik öneme sahiptir. Yüklü parçacığın hareketi elektrik kuvvetinin etkisiyle sağlanır. Göç hızı, uygulanan potansiyel ile elektrotlar arasındaki mesafe arasındaki ilişkiye bağlıdır – uygulanan voltajı artırarak veya elektrotlar arasındaki mesafeyi azaltarak daha fazla göç elde edilebilir.
Bir elektrik akımının geçişi kaçınılmaz olarak ısı üretecek ve optimal koşulların maksimum ayırma ile dengelenmesi gerekecektir. Molekülün boyutunun ve çözeltinin viskozitesinin bir fonksiyonu olan geciktirme kuvveti, elektrik alanının neden olduğu ileri göçe karşı koyar.
Bu nedenle göç hızı, alan kuvveti ve molekülün net yükü ile doğru orantılı ve partikülün boyutu ve çözeltinin viskozitesi ile ters orantılıdır.
Elektroforetik ayırma, serbest çözeltide elde edilebilir, ancak genellikle kağıt, selüloz asetat, agar jel veya poliakrilamid jel gibi bir tür katı destek ortamı kullanılır. Son 10 yılda, yüksek voltajda dar kapilerlerde elektroforez, yani kapiler elektroforez yapılmasına büyük ilgi duyulmuştur.
Uygulamalar
Elektroforez ilk olarak 1950’lerde klinik laboratuvarda serum proteinlerinin ayrılması için kullanıldı. O zamandan beri, polimeraz zincir reaksiyonunu (PCR) takiben serum proteinlerini, izoenzimleri (örn. kreatin kinaz, alkalin fosfataz vb.), hemoglobin varyantlarını ve DNA fragmanlarını ayırmak için uygulamalar geliştirilmiştir.
Kromatografiye gelince, lipoproteinlerin ayrılması gibi birçok başka uygulama mevcuttur, ancak bunlar araştırma alanında kalma eğiliminde olmuş ve rutin testler haline gelmemiştir.
Serum Protein Elektroforezi
Serum proteinlerinin elektroforetik ayrımının başlıca kullanımı, çeşitli koşullarla ilişkili (spesifik olmayan) değişiklikleri göstermek için kullanılmaya devam etmesine rağmen, monoklonal gammopatilerin tanımlanmasıdır, örn. nefrotik sendrom.
Serum proteini elektroforezi için erken yöntemler, bir destek ortamı olarak selüloz asetatı kullandı, ancak bu, serum proteinlerinin sınırlı çözünürlüğünü üretti ve büyük ölçüde yerini agaroz jel elektroforezi aldı.
Serum proteinleri albumin, 1-globulinler, 2-globulinler, -globulinler (1 ve 2) ve -globulinlere karşılık gelen ana bantlara ayrılır. Serum yerine plazma kullanılıyorsa, genellikle – ve -globulin bölgeleri arasında fibrinojenden ek bir bant bulunur.
Ponceau kırmızısı veya Coomassie parlak mavi boyaları ile boyamayı takiben görselleştirme, büyük anormallikleri tespit etmek için genellikle yeterlidir, ancak bireysel fraksiyonlara ilişkin nicel veriler gerekliyse, yani bir paraprotein mevcutsa, dansitometrik tarama kullanılabilir.
Poliakrilamid jeller kullanılarak daha da yüksek çözünürlük elde edilebilir, ancak bu rutin klinik kullanımda nadiren değerlidir. Serum protein elektroforezi için otomatik sistemler artık mevcuttur.
İnorganik asit Çeşitleri İnorganik asitler nelerdir Kanatlılarda organik asit kullanımı Organik asit Çeşitler Organik asit Örnekleri Organik asitler nedir Organik asitler nelerdir Organik asitler nerelerde bulunur