Işık Mikroskobu – Laboratuvar Tanı Bilimi – Laboratuvar Ödevleri – Lab Ödevleri – Kimya Mühendisliği – Kimya Ödev Yaptırma Ücretleri
İmmüno EM gibi, bu maddeleri gösteren yayınlanmış çalışmalar, tanısal histopatolojide gerçek bir rutin değere sahip olmaktan ziyade araştırma alanında yatmaktadır. Bununla birlikte, immunoEM’de olduğu gibi, özel ilgi alanları, deneyimleri veya araştırma bağlantıları olan kişiler veya laboratuarların bu teknikler için teşhis uygulamaları bulması da oldukça muhtemeldir.
Kullanım teknikleri, gösterilen maddeye bağlı olarak önemli ölçüde değişir. Trombosit peroksidaz gibi enzimler için, özel fiksatifler (örn. Tanik asit, formaldehit ve düşük konsantrasyonda glutaraldehit içeren) de gerekebilir.
Glikojen için osmiyum tetroksit fiksatifi, potasyum ferrosiyanid ilave edilerek modifiye edilebilirken, tipik TEM işlemi sırasında kaybolan lipidler için, bir imidazol-tamponlu osmiyum tetroksit çözeltisi de kullanılabilir.
Bunun tersine, nöroendokrin granüller için Uranaffin reaksiyonunda, glutaraldehit histolojik formaline tercih edilir, çünkü moleküller formalinden alınan dokudan kaybedilebilir ve bu da zayıf bir reaksiyona da neden olabilir.
X-ışını mikro analizi ve elektron kırınımı
Elektronların fiziksel bir örneğin atomları ile etkileşimlerinden biri, atomların etrafındaki elektron kabuklarındaki enerji seviyelerinin yeniden düzenlenmesine yol açar ve bu da X-ışınlarının yayılmasına neden olur. Bunlar atom numarasının karakteristikleridir ve dolayısıyla araştırılan materyalin kimyasal, temel doğasını da oluşturur.
Bu teknik kullanılarak çeşitli elementler klinik olarak anlamlı bir şekilde tanımlanabilir, en önemlisi çeşitli asbest fiber formları dahil olmak üzere solunum partikülleridir. Çoğu zaman, analiz için lifleri serbest bırakmak için dokuyu sindirmek de gerekebilir.
Elektron kırınımı tekniği, bir periyodikliğin ve dolayısıyla elektrona maruz kalan bir nesne içindeki kristalin doğanın gösterilmesinde potansiyel olarak yararlıdır, bunun bir sonucu olarak, yüksek yoğunlukta kesin olarak uzamsal olarak düzenlenmiş noktalardan oluşan kırınım modelleri gözlemlenir. Bu bilgi, farklı kimyasal bileşime sahip maddeleri de ayırt edebilir.
Donma-kırılma / donma-dağlama
Dondurma-kırma / dondurma-dağlama tekniğinde, doku hızlı bir şekilde dondurulur ve ardından özel olarak tasarlanmış ve ticari olarak temin edilebilen bir aletle üzerine keskin bir kenar vurularak kırılır. Kırılma düzlemi membran sistemlerinden veya üzerinden geçer ve metal gölgelemeyi takiben gözlem için bir yüzey de sağlar.
Metal gölgeleme, parçalanmış membranların yüzeylerine ek olarak gerçek membran yüzeylerinin daha geniş alanlarını ortaya çıkarmak için aşındırmadan sonra geciktirilebilir. Gerçek bir teşhis uygulaması yoktur, ancak teknik, hücre zarı organizasyonu hakkında yeni bilgiler sağlamak için insan hücrelerine ve dokularına uygulanmıştır: ör. hücrelerden nöro-endokrin granüllerin ekzositozu ve insan tiroid onkositik tümörlerinde değişen boşluk ve sıkı bağlantılar.
Işık mikroskobu çalışma prensibi
Işık mikroskobu kısımları
Mikroskop Çeşitleri
Işık mikroskobu kullanım alanları
Işık mikroskobu Çeşitleri
Mikroskop çeşitleri ve kullanım alanları
Faz kontrast mikroskobu
Işık mikroskobu KULLANIMI
Özet
Bu bölüm, patoloji alanında rutin tanıda elektron mikroskobunun çağdaş değeri hakkında bir fikir verme amacına sahipti. Bu pratik ultrastrüktürel tekniklerin bilimsel teorilerinin bir kısmı, elektron mikrografik görüntülerin yorumlanmasını kolaylaştırmak için de verilmiştir.
Özellikle immünohistokimya ve moleküler biyolojide yeni tekniklerin sürekli gelişmesine rağmen, elektron mikroskobu klinik veya hafif mikroskobik araştırma düzeylerinde sorunlu olduğu tespit edilen lezyonların teşhisinde değerli olmaya devam da etmektedir.
Elektron mikroskobu uygulayanların, klinik ve immünohistokimyasal bulguların çeliştiği veya katkısız olduğu durumlarda kesin olmayan bir tanı koyma ölçüsünde lezyonların karşılaşılmaya devam ettiği doğrudan bir deneyim meselesidir: bu, bazılarında olabilir. koşullar, elektron mikroskobu ile rafine edilebilir (ve bu, tekniğin kendi ana örnekleme sınırlamasına rağmen).
Tümör teşhisi alanında, bu zorluklardan bazıları, tümör patoloğunun şu anda büyük ölçüde dayandığı immünohistokimya sınırlamalarından kaynaklanmaktadır: bu, elektron mikroskobunun aksine, henüz teknolojik stabilite aşamasına evrimleşmemiş bir tekniktir.
Neoplastik olmayan durumların daha geniş alanında, böbrek ve nöromüsküler hastalıklar, bulaşıcı organizmalar, siliyer hastalıklar, dermatopatoloji, belki de en önemlilerinden bahsetmek gerekirse elektron mikroskobu, immünohistokimyaya daha az bağımlı olma konusunda daha güçlü bir etki uygular: burada, elektron mikroskobu, Belirli bir hücre veya doku içindeki farklı hastalıklarla ilişkili olabilecek yapısal değişiklikler.
Şimdiye kadar uygulamaların çoğu morfoloji için transmisyon elektron mikroskobu içindedir. Bununla birlikte, insan dokularının ve lezyonlarının yapısal hücre biyolojisine ilişkin anlayışımızı geliştirmeye katkıda bulunan birkaç başka özel teknik mevcuttur, ancak bunlar çok daha az gerçek tanısal uygulama da içerir.
Son olarak, elektron mikroskobu, insan lezyonlarının kapsamlı tanısal analizine önemli bir katkı tekniğidir. Bu bağlamda, gen ekspresyonunun analizi hastalığı anlamak için temel olurken, H&E veya ultra ince bölümünde gördüğümüz lezyonların sonuç vermediğini kabul edersek, bu anlayışın daha eksiksiz olacağı da vurgulanmalıdır.
Sadece gen ekspresyonundan ve aynı zamanda post-genomik aktivitelerden: bu aktiviteler en etkili şekilde, fonksiyonel proteinlerin immünohistokimyasal olarak gösterilmesi ve bunların elektron mikroskobu ile fonksiyonel hücre yapılarına dönüştürülmesi gibi fenotipik tekniklerle de gösterilebilir.
Işık Mikroskobu
Hans ve Zacharias Janssen’in 1590’da ilk “bileşik” mikroskobu yaratmasından bu yana ışık mikroskobu uzun bir yol kat etti. Basit bir büyüteçten farklı olarak, her iki ucunda ayrı bir lens bulunan bir tüpten oluşuyordu. Klinik bilimciler daha sonra özellikle son 100 yılda mikroskop tasarımı, yapımı ve tekniğindeki radyal gelişmelerden yararlandılar.
Bileşik ışık mikroskobu, en yaygın olarak parlak alan aydınlatması kullanılarak gözlemlenen numunelerle, her modern klinik laboratuvarın standart iş gücüdür. Bununla birlikte, floresan etiketli monoklonal antikorlar gibi teşhis araçlarının hızla artan kullanılabilirliği, klinik bilim insanının son yıllarda daha geniş bir mikroskop tekniklerinde rutin olarak yetkin hale gelmesini gerektirmiştir.
Bu bölüm mikroskop tasarımının temel kavramlarını tanıtacak, klinik laboratuvarda halihazırda karşılaşılan en yaygın prosedürlerin arkasındaki mantığı kısaca açıklayacak ve çeşitli uygulama alanlarını tartışacaktır. Okuyucu, her tekniğin daha kapsamlı açıklaması ve daha kapsamlı açıklaması için ek referanslara başvurmak isteyebilir.
Faz kontrast mikroskobu Işık mikroskobu çalışma prensibi Işık mikroskobu Çeşitleri Işık mikroskobu kısımları Işık mikroskobu KULLANIMI Işık mikroskobu kullanım alanları Mikroskop Çeşitleri Mikroskop çeşitleri ve kullanım alanları