Ayırma Modları – Biyokimya ve Moleküler Biyolojide Laboratuvar Teknikleri – Laboratuvar Ödevleri – Lab Ödevleri – Kimya Mühendisliği – Kimya Ödev Yaptırma Ücretleri
Karbonhidratlar
Karbonhidrat terimi, çoğu durumda oldukça karmaşık yapılar olan çok çeşitli molekülleri içerir. Kimyasal açıdan bir karbonhidrat, bir polihidroksi aldehit, bir polihidroksi keton veya alternatif olarak, böyle bir yapıya hidrolize edilebilen bir bileşiktir.
Daha fazla hidrolize edilemeyen en küçük birime monosakkarit denir. Glikoz, bilinen en bol monosakkarittir ve açık ara en önemlisidir. Diğer örnekler arasında fruktoz ve mannoz bulunur. İki monosakkarit birimine hidrolize edilmiş bir karbonhidrat, bir disakkarit olarak adlandırılır ve en iyi bilinen örnek, bir fruktoz birimine kovalent olarak bağlanmış bir glikoz biriminden oluşan sükrozdur.
İsimlendirme sistemi, bir oligosakkaride birkaç monosakkarit biriminden oluşan bir zincir olarak atıfta bulunulana kadar mantıklı bir şekilde devam eder. Bir monosakaritin bir aldehit veya bir keton olmasına bağlı olarak, molekül ayrıca bir aldoz veya bir ketoz olarak sınıflandırılabilir.
Bu nedenle, karbon zincirinin bileşimine göre, karbonhidratlar, glikoz gibi bir aldoheksoz veya fruktoz gibi bir ketoheksoz olarak adlandırılabilir. İndirgeyici maddeler olarak işlev gören karbonhidratlar, indirgeyici şekerler olarak da sınıflandırılır.
Karbonhidratlar yiyeceklerde bulunur (örneğin tahıl ve sebzelerde bulunurlar) ve giysilerimizi (pamuk, keten, suni ipek, selüloz) ve barınak (odun) sağlar. Karbonhidratların biyosentezi, bitki hücrelerinde fotosentez sırasında karbondioksit ve sudan glikoz üretimi ile de başlar.
Glikoz daha sonra bitkinin destekleyici çerçevesini sağlayan selüloza veya bir gıda deposu sağlayan nişastaya dönüştürülebilir. Nişasta (ve bazı türlerdeki selüloz) hayvanlar tarafından sindirildiğinde glikoza metabolize olur ve doğrudan bir enerji kaynağı (glikoliz) olarak kullanılır veya glikojen (glikojenez) formunda bir enerji kaynağı olarak depolanır. Daha küçük miktarlarda glikoz, yağlara dönüştürülür veya glikoproteinleri oluşturmak için kullanılır.
HPLC, mono ve oligosakaritlerin analizi ve saflaştırılması için yalnızca son zamanlarda kullanılmıştır ve sonuç olarak hala geliştirme ve iyileştirme sürecindedir. Klasik karbonhidrat analiz yöntemi, azalan kağıt kromatografisi, uzun yıllar rutin olarak kullanıldı.
Mekanik ventilasyon modları
Weaning kriterleri
Yenidoğan ventilatör modları
T tüp ventilasyon
t-tüp mekanik ventilasyon
İppv modu nedir
PRVC modu
Mekanik ventilatör
Bu prosedürün dezavantajı, kromatogramın geliştirilmesinde yer alan süre ve başarılı bir saptamaya izin vermek için yeterli bir bileşen konsantrasyonunun sağlanması için tekrarlanan kromatografik çalışmaların gerekliliğiydi.
Sakkaridler için alternatif bir analiz yöntemi gaz kromatografisinin kullanılması olmuştur, ancak uçucu bileşenlere duyulan gereksinim uygun bir reaktif ile kolon öncesi türevlendirmeyi gerektirmiştir. Bu tür türevler arasında trimetilsilil eterler, butil boronik asit, ikame edilmiş benzen boronik asit ve alditol asetatlar da yer alır.
Bu tekniğin uzatılmış numune hazırlama süresi, potansiyel istikrarsızlık ve eksik reaksiyon potansiyeli, anomerik formların tanımlanması için kullanılmış olmasına rağmen, bu tekniğin rutin veya tekrarlanabilir analizler için uygun olmamasına neden olur.
HPLC, mono ve oligosakkaritlerin ayrılması için yaygın olarak kullanılmıştır ve avantajları iyi belgelenmiştir. HPLC, türetilmemiş mono ve oligosakaritler için doğru kantitasyon ve hızlı analizler sunar.
Bununla birlikte, HPLC analizindeki doğal bir problem, sakkaritlerin standart UV sistemleri ile tespit edilmeleri için uygun bir kromofor içermemesidir ve bu nedenle genellikle kolon öncesi türevlendirme tercih edilir. Alternatif olarak, kırılma indisini izleme gibi diğer saptama yöntemleri de kullanılabilir.
Ayırma Modları
Modifiye edilmemiş silika, ilk kolon öncesi türevlendirmenin kullanıldığı yerler dışında, karbonhidratların çözülmesinde etkili olamayacak kadar kutupsaldır. Sakaritlerin HPLC ile ayrılması, aşağıdakiler dahil olmak üzere çeşitli sabit fazlar kullanmıştır:
(1) Amin veya nitril bağlı fazlar
(2) Aminler ile yerinde modifiye edilmiş silika
(3) Katyon değişim reçineleri
Sakkaritlerin amin sütunlarında tutulma mekanizması başka bir yerde gözden geçirilmiştir ve bu bölümde ayrıntılı olarak tartışılmayacaktır.
Örnek Hazırlama
Çoğu durumda, yüksek sıcaklıkta basit sulu ekstraksiyon, düşük moleküler ağırlıklı sakaritleri gıda ürünlerinden ekstrakte etmek için yeterlidir, ancak organik solvent ekstraksiyonu ve hamur harmanlaması daha zor durumlarda da kullanılabilir.
Genellikle bu özler asidiktir ve asitliği nötralize etmek için kalsiyum karbonat kullanılması (köpüklenmeyi azaltmak için bir miktar oktanol ile birlikte) tavsiye edilir. Ekstraktlar nötr kurşun asetat ile arındırıldıktan sonra deiyonizasyon ve filtrasyon da yapılabilir.
HPLC analizinden önce asetonitril ile daha sonra seyreltme ve örnek filtreleme veya santrifüjleme önerilir. Analitik kolonu proteinler gibi potansiyel kirleticilerden korumak için bir koruma kolonunun kullanılması da tavsiye edilir.
Oligosakkaritlerin asetonitril içindeki çözünürlüğü artan moleküler ağırlık ile azalır ve tipik olarak monosakkaritleri ayrıştırmak için asetonitril içinde% 25 su ve kimyasal olarak modifiye edilmiş bir alkilamin kolonundan 15 birime kadar oligosakkaritleri elute etmek için asetonitnde% 45’e kadar da su kullanılır.
Genellikle, alkolsüz içecekler, şaraplar ve meyve suları, bir ilk filtrasyon aşamasından sonra doğrudan enjekte edilebilir. Selüloz olmayan hücre duvarı polisakkaritleri asit hidrolizi ile hücrelerden salınabilir. (2 M trifloroasetik asit, 1 saat, 120 ° C’de bir karışık yatak reçinesi veya bir Sep-Pak kartuşundan elüsyon).
İdrardan elde edilen kompleks oligosakaritler, oligosakaritleri geri kazanmak için sulu etanol kullanılarak aktive edilmiş odun kömürü üzerine adsorpsiyonla tuzlardan ve metabolitlerden ayrılabilir.
Glikoproteinler, genellikle bir asparajin kalıntısı yoluyla protein kısmına kovalent olarak bağlanmış kompleks oligosakkaritleri içerir. Bu oligosakaritlerin HPLC analizi, kontrollü hidazinoliz yoluyla oligosakaritin önceden salınmasıyla da gerçekleştirilebilir.
Sakkarit örnekleri için daha kapsamlı temizleme prosedürleri, Sep-Pak C kartuşu gibi bir mikro kolondan geçişi kullanır. Bu prosedür, lipitler gibi kontaminantları giderir ve kolon ömrünü uzatır.
Ayrıca, özellikle hidroksil iyon formundayken bu amaç için anyon değişim reçinelerinin kullanımında sorunlar yaşanmasına rağmen, numunelerin analizden önce uygun şekilde deiyonize edilmesi de önemlidir. Bu zorluklar, format iyon formunun kullanılması ve ardından formik asidi uzaklaştırmak için dondurularak kurutulmasıyla da aşılabilir.
İppv modu nedir Mekanik ventilasyon modları Mekanik ventilatör PRVC modu T tüp ventilasyon t-tüp mekanik ventilasyon Weaning kriterleri Yenidoğan ventilatör modları