Aktivasyon Ürünleri – Laboratuvar Tanı Bilimi – Laboratuvar Ödevleri – Lab Ödevleri – Kimya Mühendisliği – Kimya Ödev Yaptırma Ücretleri
Kompleman Kontrol Proteinlerinin Fonksiyonel Tahlilleri
C1 inhibitör aktivitesi, C1 inhibitörünün kolorimetrik bir reaksiyonda bir C1s analoğunu inhibe etme kabiliyetini kullanan ticari kitler ile test edilebilir. C1 inhibitör aktivitesi, test numunesinin, hassaslaştırılmış EA’ya eklenen belirli bir eksojen C1 seviyesini inhibe etme yeteneğinin test edilmesiyle de ölçülebilir.
Serum test ediliyorsa, önce C1 çıkarılmalıdır, örn. fosfat tamponu kullanarak C1’i çökelterek. C1 inhibitörünün, C2 ile EAC4’e eklemeden önce sıvı fazda veya C2 ilavesinden önce EAC14’te C1’e bağlanmasına izin verilebilir. Hemolitik inhibitör bileşen testleri için, inhibitör içermeyen bir “solo” reaksiyon paralel olarak yürütülür.
Test örneğinin inhibitör aktivitesi Z0 birimlerinde ifade edilir ve liziz inhibisyonunun lizis ile aynı ‘tek vuruş’ teorisini takip ettiğini varsayar. I, inhibe edilen ve dolayısıyla C1 lizizinin oranı olarak alınır.
Solo tüpteki Z, 0,5 ile 1,5 arasında olduğunda, Z0, C1 inhibitörünün seyreltmesi ile doğrusal olarak değişir. Z’nin hesaplanmasına gelince, Z0 başlangıçtaki seyreltmeyi hesaba katarak Z0’a karşı serum seyreltme grafiğinden hesaplanır.
Faktör H seviyeleri, serumun C3 dönüştürücünün bozunmasını hızlandırma yeteneği ölçülerek test edilebilir. EAC4b3bBbP, EAC4b3b’ye properdin, faktör B ve faktör D eklenerek hazırlanır ve C3 konvertazın bozunmasından sonra kalan hemolitik aktivite miktarı bir solo tüp ile karşılaştırılır. Faktör I aktivitesi, test numunesini EAC43’e eklenen faktör H ile inkübe ederek ve ardından B ve D faktörlerini ekleyerek ve artık hemolitik aktivite için test ederek test edilebilir.
Kompleman Aktivasyon Ürünlerinin Tespiti
Birkaç serum kompleman proteini akut faz proteinleridir, bu nedenle bazı bakteriyel enfeksiyon türleri veya immün kompleks hastalıkları gibi durumlarda ortaya çıkabilen kompleman tüketimi sırasında serum seviyeleri normal kalabilir.
Artan kompleman devri, aktivasyon ürünlerini doğal molekülden ayıran antikorlar kullanılarak kompleman aktivasyon ürünleri ölçülerek değerlendirilebilir. Ticari kitler mevcuttur, ancak uygun antikorların kullanılması şartıyla aktivasyon ürünleri için kurum içi testler kolayca kurulabilir.
Standartların elde edilebilmesi koşuluyla C3a, C4a ve C5a için ELISA’lar oluşturulabilir, ancak bu testlerin klinik kullanışlılığı sınırlıdır. Klinisyenlere daha fazla yardım, seviyeleri sırasıyla klasik, alternatif veya terminal yolun aktivasyonunu gösteren artan C1s-C1-inh, C3bBbP veya C5b-C9 testleridir.
Sonraki testler, bir bileşene karşı bir antikor kullanır, örn. C1s, kompleksi bir ELISA plakasına ve kompleksin başka bir bileşenine karşı bir antikora, örn. C1-inh, kompleksi tespit etmek için.
Kompleman reseptörlerinin tespiti
Reseptörleri tamamlayıcı antikorlar ticari olarak mevcuttur ve hücre süspansiyonları üzerindeki reseptörlerin varlığını saptamak için akış sitometrisinde kullanılabilir. Bazı antikorlar, hücre morfolojisi gerekiyorsa doku kesitlerinin immünohistokimyası veya sitospin hazırlığı için de uygundur.
Kompleman aktivasyon yolları
İmmünoloji kompleman sistemi
kompleman sistem 11. sınıf
Kompleman sistemi Biyoloji
Kompleman aktivasyonu nedir
Membran atak kompleksi
Kompleman sistem Yolakları
Kompleman sistem nedir Biyoloji
Hücresel immünoloji
Hücresel immünoloji, bağışıklık sistemi hücrelerinin incelenmesidir. Bu testler genellikle bağışıklık sisteminin olası kusurlarının araştırılması bağlamında gerçekleştirilir, örn. Nadir doğuştan immün yetmezliklerden şüphelenilen, tekrarlayan enfeksiyonları olan hastalarda veya gelişme geriliği olan bebeklerde.
Kolaylık sağlamak için, genellikle periferik kan lökositleri değerlendirilir, ancak lenf düğümleri ve doku biyopsileri gibi diğer kaynaklardan alınan hücreler de kullanılabilir (genellikle araştırma ortamında). Lenfositler ve nötrofiller en sık incelenir, ancak bazofiller gibi diğer hücre tipleri de bazı durumlarda test edilebilir.
Bağışıklık sisteminin hücrelerini değerlendirmek için mevcut hücre sayıları, fenotipleri ve işlevleri hakkında bilgi gerekebilir. Bu analizler için çok çeşitli araçlar mevcuttur ve araştırma uygulamalarından rutin klinik arenada birçok teknik ortaya çıkmaktadır.
Hücresel immünoloji bu nedenle hızla gelişen bir bilimdir. Tersine, mevcut kullanımdaki birkaç test, on yıllardır büyük ölçüde değişmemiştir. Bunların klinik kullanımda sağlam ve güvenilir oldukları kanıtlanmıştır ve daha yeni teknikler bunların yerini almak için yavaş olmuştur.
Kalitatif ve kantitatif testler
En basit düzeyde, dolaşımdaki gerçek lenfosit ve nötrofil sayısı, bağışıklık sistemi hakkında faydalı bilgiler sağlar. Bunlar, otomatik beyaz hücre diferansiyel sayımından kolayca elde edilebilir.
Lenfosit popülasyonu, kendileri de alt gruplara ayrılan T, B ve NK hücrelerine bölünür. Bu popülasyonların neredeyse tamamını etkileyen anormallikler ve eksiklikler tanımlanmıştır ve lenfosit alt kümelerinin ve fenotiplerinin analizi değerli bir teşhis aracıdır.
Lenfosit alt grupları, monoklonal antikorlarla etiketlenerek ölçülür. Artan bir dizi lenfosit alt popülasyonunu tanımlayan geniş bir antikor yelpazesi geliştirilmiştir. Bu alt popülasyonları incelemek için kullanılan yaygın antikorlardan bazıları Tablo 47.1’de verilmiştir.
Eskiden, lenfosit alt kümeleri, mikroskop altında floresan antikor etiketli hücrelerin manuel olarak sayılmasıyla numaralandırılırdı. Artık akış sitometresi, çok sayıda lenfosit belirtecini ayrıntılı olarak incelemek için çok daha doğru bir araç sağlıyor.
Akış Sitometrisi
Bir akış sitometresinde, ince bir sıvı akışı içinde taşınan tek tek hücreler bir lazer ışını içinden hızla geçer. Fotoçoğaltıcılar, lazer ışığının hücre tarafından saçılmasını algılar ve hücreye eklenen herhangi bir flüoresan işaretleyici tarafından yayılan ışığı ölçer.
Bu bilgiden, hücrenin boyutu ve tanecikliği ile floresan antikorlarla etiketlenmiş hücre yüzeyi veya sitoplazmik antijenlerin ekspresyon seviyesi ölçülebilir. Dakikada binlerce hücre bu şekilde analiz edilebilir, böylece hücre popülasyonlarıyla ilgili büyük miktarda veri hızla toplanabilir.
Lenfositler, monositler ve granülositler, tek başlarına veya CD45 ekspresyonu ile birlikte ışık saçılım özellikleriyle yaklaşık olarak ayırt edilebilirler. Floresan antikorlar daha sonra farklı lenfosit popülasyonları arasında ayrım yapabilir.
Genellikle sadece mevcut lenfosit alt kümelerinin oranlarını değil, aynı zamanda orijinal numunedeki her bir alt kümenin mutlak sayılarını da bilmek gerekir. Ana alt kümeler için yaşa bağlı iyi referans aralıkları mevcuttur.
Bu nicel sonuç, ikili veya tek platformlu yöntemlerden elde edilebilir. İlkinde mutlak lenfosit sayısı, akış sitometrik beyaz hücre diferansiyel sayımından ve standart bir hematoloji analiz cihazından toplam lökosit sayımından elde edilir.
İmmünoloji kompleman sistemi Kompleman aktivasyon yolları Kompleman aktivasyonu nedir kompleman sistem 11. sınıf Kompleman sistem nedir Biyoloji Kompleman sistem Yolakları Kompleman sistemi Biyoloji Membran atak kompleksi