Kriyoglobulinemi – Laboratuvar Tanı Bilimi – Laboratuvar Ödevleri – Lab Ödevleri – Kimya Mühendisliği – Kimya Ödev Yaptırma Ücretleri
SLE’de hastalık aktivitesinin değerlendirilmesi
Hastalık aktivitesinin doğru ölçümü, SLE’nin uygun yönetimi için çok önemlidir. Bu görevi basitleştirmek ve klinik çalışmalarda tekdüzeliği sağlamak için çeşitli hastalık aktivitesi indeksleri geliştirilmiştir. Şu anda kullanımda olan, iyi onaylanmış dört sistem, SLE Hastalık Aktivite İndeksi (SLEDAI), Sistemik Lupus Aktivite Ölçümü (SLAM), Britanya Adaları Lupus Aktivite Grubu (BILAG) ölçeği ve Lupus Aktivite İndeksi (LAI)’dir.
Klinik değerlendirme ile birlikte, hastalık aktivitesinin serolojik belirteçleri, SLE’de immünosupresif tedavi ihtiyacının belirlenmesinde hekime hayati bir yardımcıdır.
Aktif hastalığa çoğu hastada serum anti-DNA seviyelerinde bir artış ve kompleman (C3, C4) seviyelerinde bir düşüş eşlik eder. Ancak bazı hastalarda kompleman ölçümleri hastalık aktivitesini yansıtmaz. C3 bir akut faz reaktanı olarak hareket ettiğinden, inflamasyon veya enfeksiyona ikincil konsantrasyondaki bir artış, aktif SLE nedeniyle tüketimi maskeleyecektir.
Aktif hastalığı olan hastaların yaklaşık %50’sinde serum C3 seviyeleri normalken, C4 boş alelleri olan hastalarda C4 ölçümleri sınırlı değerdedir. Sonuç olarak, birçok çalışma, hastalık aktivitesinin belirteçleri olarak kompleman yıkım ürünlerinin (C3d, C4d, C5b-9) rolünü değerlendirmiştir.
Genel olarak, tamamlayıcı parçalanma ürünleri, geleneksel C3 ve C4 ölçümlerinden daha duyarlı aktif hastalık belirteçleridir (duyarlılık %60-80). Göreceli olarak özgüllükten yoksun olmaları (özgüllük %45-80), klinik uygulamada yaygın olarak benimsenmesini engellemiştir.
SLE’de hastalık aktivitesinin ideal serolojik belirtecinin yokluğunda, kompleman (C3 veya C4 ve/veya yıkım ürünleri) ve CRP ile birlikte seri anti-DNA antikor düzeylerinin kullanımı en faydalı laboratuvar profilini temsil eder. hastalık aktivitesini değerlendirmek için
Lupusta hastalık aktivitesinin rutin değerlendirmesinde adhezyon molekülü tahlillerinin yeri şu anda araştırılmaktadır. Ön çalışmalar, VCAM-1’in (vasküler hücre yapışma molekülü) serum seviyelerinin lupus nefritinde belirgin şekilde yükseldiğini ve hastalık aktivitesi ile korele olduğunu göstermektedir; E-Selectin ve ICAM-1 (hücreler arası yapışma molekülü) seviyeleri yararsızdır.
VCAM-1 ölçümünün mevcut serolojik aktivite belirteçlerinden üstün olup olmadığı gelecekteki prospektif çalışmaların esasına bağlı olacaktır.
Kriyoglobulinemi Nedir tıp
Kriyoglobulinemi Nedir Ne Demek
Kriyoglobulin ne demek
Kriyoglobulinemik vaskülit Nedir
Kriyoglobulinemi hastalığı Nedir
Kriyoglobulin nedir tıp
Mikst kriyoglobulinemi
Kriyoglobülin nedir
Kriyoglobulinemi
“Kriyoglobulinemi” terimi, kanda kriyoglobulinlerin varlığını belirtmek için kullanılır. Kriyoglobulinler, soğukta (4 C) geri dönüşümlü olarak çöken ve daha yüksek sıcaklıklarda (37 C) yeniden çözünen immünoglobulinlerdir.
Üç tip kriyoglobulin, immünoglobulin kompozisyonları ve ilişkili hastalıkları temelinde tanınır. Tip I kriyoglobulinler, tamamen monoklonal immünoglobulinden (IgG veya IgM) oluşur ve tüm kriyoglobulinlerin yaklaşık %25’ini oluşturur.
Romatoid faktör aktivitesine sahip monoklonal IgM ve poliklonal IgG’nin bir karışımından oluşan Tip II, ek %25’lik bir paya sahiptir.
Tip III kriyoglobulinler tamamen poliklonal IgG ve IgM karışımından oluşur ve kalan %50’yi oluşturur. Kriyoglobulinlerin çoğunluğu 10 C’nin altındaki sıcaklıklarda çökelme eğilimindeyken, 37 C’ye önceden ısıtılmamışsa, damar delinmesi için kullanılan şırıngada bazen termolabil bir kriyoglobulin çökebilir. İmmünoglobulinlerin kriyopresipitasyonunun kesin nedeni/nedenleri bilinmemektedir.
Etiyoloji
Kriyoglobulinemi vakaların çoğunda altta yatan malign paraproteinemi, lenfoma, otoimmün hastalık veya enfeksiyon şeklinde bir bozuklukla ilişkilidir. Tip I kriyoglobulinemi tipik olarak paraproteinemi ile ilişkilidir ve hastaların sadece küçük bir kısmı başvuru anında altta yatan lenfoproliferatif hastalık kanıtı gösterememektedir. Karma kriyoglobulinemide (tip II ve III), ayrıntılı klinik araştırma, hastaların üçte birine kadarında ilişkili otoimmün hastalığı veya enfeksiyonu ortaya çıkarmada başarısız olur.
Bu hastalar başlangıçta idiyopatik veya mikst esansiyel kriyoglobulinemi olarak sınıflandırıldı. 1992’den beri İtalya, ABD, Fransa ve İsviçre’den yapılan çalışmalar, tip II ve III kriyoglobulinemili hastaların %60-80’inde altta yatan hepatit C enfeksiyonu olduğuna dair ikna edici kanıtlar sağlamıştır.
Karışık kriyoglobulinemili bazı hastalar, kemik iliğinde monoklonal B hücre popülasyonları ve periferik kan lenfositlerinde klonal immünoglobulin gen yeniden düzenlemesi gibi lenfoproliferatif hastalık özellikleri gösterse de, aşikar lenfoma nadirdir.
Kriyoglobulineminin immünopatogenezi tam olarak anlaşılamamıştır. Romatoid faktör ve IgG kompleksine ek olarak tip II ve III kriyoglobulinlerin kriyopresipitatlarında çok çeşitli primer antijen-antikor kompleksleri tespit edilmiştir. Bu, karışık kriyoglobulinlerin oluşumunun, SLE’de olduğu gibi, ya enfektif ajanlara ya da endojen antijenlere karşı bir antikor yanıtı tarafından yönlendirilen bir dizi olayın nihai sonucu olduğu görüşüne yol açmıştır.
Klinik özellikler
Kriyoglobulineminin klinik belirtileri, vasküler obstrüksiyon ve immün kompleks birikiminin bir kombinasyonundan kaynaklanır. Tip I kriyoglobulinler her iki cinsiyette de ortaya çıkabilir ve esas olarak hiperviskozite ve vasküler obstrüksiyona neden olur. Buna karşılık, karışık kriyoglobulinler (tip II ve III) özellikle kadınları etkiler ve kan damarlarında kriyo-çökeltilebilir bağışıklık komplekslerinin birikmesi nedeniyle cildi, böbrekleri ve eklemleri etkileyen sistemik vaskülite neden olması nedeniyle çeşitli klinik özellikler gösterir.
Bu hastalarda görülen karakteristik purpurik döküntünün deri biyopsileri, immünoglobulin ve kompleman birikimi ile birlikte lökositoklastik vaskülit gösterir. İmmünoglobulin ve kompleman birikimi ile membranoproliferatif glomerülonefrite bağlı böbrek tutulumu, mikst kriyoglobulinemili tüm hastaların %50’ye varan kısmında görülür.
Kriyoglobulinemik glomerülonefritin ayırt edici histolojik özellikleri arasında belirgin glomerüler monositik infiltrasyon, kılcal damarlarda amorf Kongo kırmızısı negatif eozinofilik birikintiler ve monositlerin araya girmesi nedeniyle çift konturlu glomerüler bazal membran bulunur.
‘İdiyopatik’ glomerülonefriti olan bir hastada böbrek biyopsisinde bu özelliklerin varlığı, kriyoglobulinlerin araştırılmasını gerektirmelidir. Kronik persistan hepatitten siroza kadar geniş bir histolojik anormallik spektrumu ile birlikte bozulmuş karaciğer fonksiyonu, hastaların %70’inde görülür ve hepatit C enfeksiyonu ile mikst kriyoglobulinemi arasındaki güçlü ilişki açısından ilgi çekicidir.
NOT: Hepatit C’li bir hastada mikst kriyoglobulineminin klinik ve laboratuvar belirtileri. (a) Alt ekstremitelerde karakteristik purpurik döküntü; ok, palpe edilebilen bir purpura alanını gösterir. Shakil ve Bisceglie’den (1994) izin alınarak çoğaltılmıştır. (b) 4°C’de (sağda) 24 saat inkübasyondan sonra kriyopresipitat gösteren depolanmış serum, 37°C’ye ısıtıldığında (solda) yeniden çözülür. (c) 37°C’de toplanan serumun zon elektroforezi, gama bölgesinde ayrı bir bant olarak yeniden çözünmüş kriyopresipitatı gösterir; bunun immünofiksasyonda monoklonal IgM kappa ve poliklonal IgG’den oluştuğu gösterilmiştir.
Aynı hastadan oda sıcaklığında (RT) toplanan numunenin bölge elektroforezinde gama bandının olmadığına dikkat edin. (d) Rutin H&E muayenesinde (solda) eozinofilik glomerüler kriyoglobulin birikimlerini gösteren böbrek biyopsisi (solda), immünofloresanda IgG’nin kaba birikintilerine (sağda) karşılık geliyor. Graham’dan (Arthrit Rehum 1992; 35: 1107) izin alınarak çoğaltılmıştır.
Kriyoglobulin ne demek Kriyoglobülin nedir Kriyoglobulin nedir tıp Kriyoglobulinemi hastalığı Nedir Kriyoglobulinemi Nedir Ne Demek Kriyoglobulinemi Nedir tıp Kriyoglobulinemik vaskülit Nedir Mikst kriyoglobulinemi