Cilt Lezyonları – Laboratuvar Tanı Bilimi – Laboratuvar Ödevleri – Lab Ödevleri – Kimya Mühendisliği – Kimya Ödev Yaptırma Ücretleri
Cilt Lezyonları
Deri lezyonlarının sürüntüleri, bir önemli istisna dışında, normal bir cilt florasının varlığı nedeniyle nadiren tanısal değer taşır. Bu, meningokok enfeksiyonu ile ilişkili purpurik lezyonlardan kazınan materyalin mikroskobik incelemesidir; burada Gram-negatif kokların çiftler halinde varlığının karakteristik morfolojisi ile tanısaldır.
İrin ve Yara Bezleri
Bu örneklerin mikroskopisinin değeri, laboratuvarın kontrolü dışındaki bir dizi faktöre bağlı olarak değişkendir. Deri veya yumuşak doku enfeksiyonları gibi bölgelerden gelen irin veya irin sürüntüleri stafilokok, streptokok veya anaerob enfeksiyonu düşündürürken, karın içi bölgelerden alınan benzer örnekler, daha sonra elde edilenlerle ilişkilendirilmesi her zaman kolay olmayan oldukça karışık bir resim gösterebilir. kültür üzerine. Bu vakaların çoğunda, önceki antibiyotik uygulaması tutarsızlıkları açıklayabilir. Bununla birlikte, bir irin numunesinin veya sürüntü çubuğunun, örneğin, orijinde stafilokok olma ihtimali olduğu veya alternatif olarak, olası dışkı kaynaklı karışık organizmalardan oluştuğuna dair geçici bir rapor verebilmek çoğu zaman yararlıdır.
Yüksek Vajinal Çubuklar
Gram filmler, irin hücrelerinin mevcut olup olmadığını ve ayrıca küçük Gram değişken basillerle (ipucu hücreleri) kaplı epitel hücrelerinin varlığını belirlemek için kullanılır. İkincisinin bulunması, bakteriyel vajinoz olarak bilinen durumun bir göstergesidir. Genitoüriner tıpta, üretral ve endoservikal sürüntüler, Neisseria gonorrhoeae adlı çiftler halinde hücre içi Gram-negatif kok içeren irin hücrelerinin varlığı açısından incelenir.
Cilt lezyonu nedir
Cilt lezyonları nelerdir
Cilt lezyonları atlası
Cilt lezyonları pdf
Lezyon çeşitleri
Lezyon kanser midir
Lezyon Nasıl tedavi Edilir
Yüzde lezyon
Bakteriyolojide Kültür Ortamı
Mikrobiyolojide Kültür Ortamı
İnsanlığın ilk kayıtlarından yirminci yüzyılın başlarına kadar veba ve salgın hastalıkların tarihi Bulloch tarafından yazılmıştır. Orta çağlarda “bulaşma” ve “enfeksiyon” terimleri kullanılsa da, Louis Pasteue’nun çalışmasına kadar küçük bulaşıcı ajanların rolü kanıtlanamamıştır. Pasteur’ün çalışmalarının çoğu Galen’in bulaşıcı hastalık teorilerini ve kendiliğinden oluşan mikroskobik yaşam teorilerini yıkmayı içeriyordu.
Kültür medyasının babası ise bakteri yetiştirme, izolasyon ve tanımlama yöntemlerini yaratan Robert Koch’du. Pasteur ilk olarak bakterilerin insanlarda, hayvanlarda ve yiyeceklerde enfeksiyona neden olduğunu gösterdi, ancak Koch’un belirli organizmaların belirli hastalıklara neden olduğunu doğrulaması için çalışması gerekti.
Koch’un çalışmasının temeli, özenli seyreltmeleri ve sık kontaminasyonlarıyla sıvı kültürlerden, “katı” ortam kullanan basit ama güçlü bir tekniğe geçmekti. Et ekstraktı suyuna jelatini, daha sonra agarı ekleyerek, izole kolonileriyle çizgi plakasını yarattı.
Daha sonra, şüpheli malzemenin erimiş ortama iyice karıştırılmasının ve plakanın dökülmesinin, şu anda dökme plakası olarak yaygın olarak kullanılan bir teknik olan bakteri sayılarının kantitatif bir değerlendirmesini nasıl sağladığını gösterdi. Koch’un asistanlarından Richard Petri, Koch’un cam tabağını bir kavanozun altına Petri kabı ile değiştirdi. Bu zarif tasarım 100 yılı aşkın süredir değişmeden kalmıştır.
Koch, patojenik bakteriler için evrensel bir ortamın olası olmadığının farkındaydı. Mycobacterium tuberculosis’in et infüzyon agar besiyerinde büyümeyeceğini gösterdi. Bu organizma için pıhtılaşmış serum, yumurta veya dilimlenmiş patates kullandı. On dokuzuncu yüzyılın sonunda bir tıbbi bakteriyoloji ders kitabı yedi medyayı listeleyecekti.
Koch’un et infüzyon çorbasına en önemli katkı, Loeffler tarafından önerilen pepton bir protein sindirimi olan peptondu. Ayrıca% 0,5 w / v sodyum klorür de dahil etti ve besleyici ortamı, kemo-heterotrofik organizmalar için tanımlanmamış karmaşık kültür ortamının temelini oluşturdu (yani, karbon sentezleyebilen ototrofik bakterilerin aksine, kullanım için organik karbon bileşiklerine ihtiyaç duyanlar karbondioksitten bileşikler).
Yirminci yüzyılın ilk on yıllarında, zenginleştirme, seçme ve gösterge ortamları tıp dışındaki alanlardan izole edilmiş organizmalar için tasarlandığında, kültür ortamının daha birçok formülasyonu ortaya çıktı. tarım, yiyecek ve içecek imalatı, eczacılık ürünleri vb. 1930’da yayınlanmış medyada yapılan bir araştırma, çoğu daha önce yayınlanmış medyanın küçük varyasyonları olan 2540 formülasyonu tanımladı. O zamandan bu yana sayı muazzam bir şekilde arttı, ancak benzer bir araştırma tekrarlanmadı.
Kültür Ortamının Formülasyonu
Farklı ortamlar için kullanılan formülasyonlar, güç üreyen organizmalar için ortam içinde en az üç bileşen (Loeffler besin suyu) ila on kat daha fazla içerebilir. Bileşenlerin sayısının büyüme performansıyla çok az ilişkisi vardır. “Basit” kültür, son derece karmaşık ve tamamen tanımlanmamış olabilir.
Kemo-heterotrofik organizmalar için ortak bir kültür ortamı yapısı aşağıdaki gibidir:
Amino-nitrojen bazı (pepton, protein hidrolizatı, infüzyon veya protein özütü). Çok az organizma pıhtılaşmış proteinleri kullanabilir ve önceden sindirilmiş veya asitle hidrolize edilmiş türevler sağlanır. Peptidler ve amino asitler hücreye aktarılabilir ve enerji için karbon kaynağı olarak kullanılabilir veya fonksiyonel proteinlere polimerize edilebilir.
Tamamlayıcı büyüme faktörleri (kan, serum, maya özü, nükleotidler, vitaminler). Beslenme açısından güç üreyen mikroorganizmalar, ör. Neisseria, Bordetella, Legionella, ekstra büyüme faktörleri talep ediyor. Tam kanın bu organizmalara sağladığı önemli fayda, bir zamanlar yalnızca sağlanan ekstra büyüme faktörlerine atfedilmişti. Artık tam kanın ana rolünün, savunmasız organizmaları toksik oksidasyon süreçlerinden korumak olduğu düşünülmektedir.
Peptitler dışındaki enerji kaynakları (şekerler, alkoller ve kompleks karbonhidratlar). Bu maddeler genellikle enerji kaynağını fermente edebilen organizmalar tarafından pH değişikliklerini artırmak için gösterge ortamına eklenir. Diğer birçok organik molekül, enerji sağlamak için kemo-heterotrofik organizmalar tarafından metabolize edilebilir.
Tampon tuzları (fosfatlar, asetatlar, sitratlar). PH seviyelerinde aşırı değişiklikleri önlemek için genellikle yüksek karbonhidrat formüllerine (örn. Soya peptonu içeren) tamponlar eklenir. Ne yazık ki, birçok tamponun temel metalleri şelatlama eğilimi vardır ve dikkatli kullanılmaları gerekir. Peptitler ve amino asitler, NH2 / COOH gruplarının zwitter-iyon etkisi yoluyla tamponlama ajanları olarak işlev görebilir.
Mineral tuzlar ve metaller (fosfatlar, sülfatlar, Caþþ, Mgþþ, Feþ, Mnþþ, iz metaller). Bu maddeler, belirli taleplerin kanıtlandığı durumlarda, makro veya mikro miktarlarda ayrı ayrı eklenebilir. Metallerin çözünür formda olması ve ısıl işlem sırasında çözünmez formlara komplekslenmemesi önemlidir. Genellikle hidrolize hayvan veya bitki dokularının optimal büyüme için yeterli mineral ve metal içerdiği varsayılır.
Cilt lezyonları atlası Cilt lezyonları nelerdir Cilt lezyonları pdf Cilt lezyonu nedir Lezyon çeşitleri Lezyon kanser midir Lezyon Nasıl tedavi Edilir Yüzde lezyon