Analizde Bilgi Kaybı – Meta-Analiz Ödevleri – Meta-Analiz Alanında Tez Yaptırma – Meta-Analiz Tez Yaptırma Ücretleri
Tersine Çevrilmiş Oran
Spector ve Levine’in oranlarının tersini kullanmış olsalardı aynı sonuca varamayacaklarına dikkat edilmelidir. Yani, Se2/Sr2 yerine Sr2/Se2 kullanmış olsalardı, ortalama oranın 1.00 olduğunu bulurlardı. Bu tersine çevrilmiş oran ile, olası en uç değer 0’dır (∞ yerine) ve oranların dağılımı çok daha az çarpıktır.
Bu nokta, ikinci dereceden meta-analizler, yani meta-analizlerin meta-analizleri için önemli çıkarımlara sahiptir. Daha önce belirtildiği gibi, ikinci mertebeden meta-analiz, benzer meta-analizler üzerinden artefaktların açıkladığı varyans yüzdesinin ortalaması alınarak gerçekleştirilir. Herhangi bir meta-analizde, bu yüzde, artefakt tarafından tahmin edilen varyansın (örnekleme varyansı artı diğer artefaktlardan kaynaklananlar) gözlemlenen varyansa oranıdır.
Bu oranın bir bölü tersine çevrilmiş Sr2/Se2 oranıdır. İkinci derece meta-analizde, bu tersine çevrilmiş oranın çalışmalar arasında ortalaması alınmalı ve ardından bu ortalamanın tersi alınmalıdır. Bu prosedür, Spector-Levine çalışmasında ortaya çıkan yukarı yönlü yanlılığı önler ve artefaktlardan kaynaklanan meta-analizlerde ortalama varyans yüzdesinin tarafsız bir tahminiyle sonuçlanır.
Meta-analiz, (birinci dereceden) örnekleme hatasının bozucu etkisi nedeniyle tekli çalışmalarda ne kadar az bilgi olduğunu açıkça ortaya koymuştur. İkinci mertebeden örnekleme hatasının incelenmesi, meta-analitik olarak birleştirilmiş birçok çalışmanın bile (ortalamalar hakkında önemli bilgiler sağlasalar da) çalışmalar arası varyans hakkında sınırlı bilgi içerdiğini göstermektedir.
Çalışmalar arası varyansın doğru analizleri, ya önemli sayıda çalışmaya dayanan meta-analizleri ya da benzer meta-analizlerin meta-analizlerini (ikinci derece meta-analizleri) gerektirir. Bunlar davranışsal ve sosyal bilimlerde (veya başka herhangi bir alanda, örneğin tıpta) küçük örneklem araştırmalarının gerçekleri ve doğal belirsizlikleridir. Bu problemlerin mükemmel bir çözümü yoktur, ancak meta-analiz mevcut en iyi çözümdür. Çalışma sayısı arttıkça, ardışık meta-analizler giderek daha doğru hale gelecektir.
Büyük-N Çalışmaları ve Meta-Analiz
Bazıları, meta-analiz ihtiyacının yalnızca, tipik olarak düşük istatistiksel güç seviyelerine sahip küçük örneklemli çalışmaların bir sonucu olduğunu savundu. Araştırmacıların yalnızca büyük örneklemli çalışmalar yapması gerektiği ve bu tür çalışmaların daha yüksek istatistiksel güçleri ile meta-analizi gereksiz kılacağı iddiası ileri sürülmektedir.
Bu pozisyonu üç nedenden dolayı sorguluyoruz: (1) Korelasyonların ve etki büyüklüklerinin kalibrasyonu için literatürde mevcut olan toplam bilgi miktarında bir azalmaya yol açar, (2) potansiyel moderatörlerin varlığını tespit etme kabiliyetini azaltır, ve (3) meta-analiz ihtiyacını ortadan kaldırmaz.
Meta-analiz özellikleri
Meta-analiz çalışmaları
Meta-analiz pdf
Bilgi güvenliği risk analizi Tablosu
meta-analiz çalışması örneği
Meta-analiz Sistematik derleme farkı
Meta analiz Nedir
Meta-analiz Kitap
Analizde Bilgi Kaybı
Pratik nedenlerden dolayı birçok araştırmacı, tüm çabalarına rağmen büyük örneklem büyüklükleri elde edemez. Büyük N’ler için bir gereklilik getirilirse, aksi takdirde yürütülecek ve yayınlanacak olan birçok çalışma, sonraki meta-analizlere faydalı bilgilere katkıda bulunabilecek çalışmalar yapılmayacaktır.
Personel psikolojisinde geçerlilik çalışmaları alanında olan da budur. Schmidt, Hunter ve Urry’nin (1976) geleneksel geçerlilik araştırmalarındaki istatistiksel gücün ortalama sadece yaklaşık .50 olduğunu gösteren çalışmasının yayınlanmasından sonra, yayınlanan çalışmaların ortalama örneklem büyüklüğü 70’ten 300’ün üzerine çıktı.
Bununla birlikte, geçerlilik genelleme çalışmalarına giriş için yılda veya on yılda (bir meta-analizde Ns olarak ifade edilen) oluşturulan toplam bilgi miktarının azalmasıyla sonuçlanarak, çalışmaların sayısı önemli ölçüde azaldı. Yani, çok sayıda küçük örneklemli çalışmalardan önceki dönemde üretilen toplam bilgi miktarı, daha sonraki dönemde çok daha az sayıda büyük örneklemli çalışmalarda üretilenden daha fazlaydı. Dolayısıyla, geçerlilikleri kalibre etme yeteneğinde net bir kayıp vardı.
Potansiyel Moderatörleri Tespit Etme Yeteneği
Daha önce açıklanan durum, tespit edilecek moderatör değişkenler olmasa bile, yani çalışılan tüm geçerlilik alanlarında SDρ = 0 olsa bile net bir bilgi kaybı yaratır. SDρ = 0, yetenek ve yetenek testlerinin yordayıcı alanlarında geçerli bir hipotez olmasına rağmen, bu hipotez diğer bazı yordayıcı alanlarda (örneğin, değerlendirme merkezleri, üniversite notları) geçerli olmayabilir.
Ve personel seçimi dışında pek çok araştırma alanında kesinlikle geçerli değildir.SDρ = 0 ise, toplam çalışma sayısının bir önemi yoktur; VG çalışmasının doğruluğunu belirlemede önemli olan tek şey, VG analizindeki tüm çalışmalarda toplam N’dir. Daha önce açıklandığı gibi, bu toplam N son yıllarda azalmıştır. Ancak SDρ > 0 ise, doğru bir SDρ tahminine sahip olmak çok önemlidir.
SDρ tahmininde N, çalışmaların sayısıdır. Bu nedenle, meta-analizde toplam N’yi sabit tutarak, az sayıda büyük çalışma, çok sayıda küçük çalışmaya göre daha az doğru SDρ tahmini sağlar. Çok sayıda küçük çalışma, çok daha fazla sayıda potansiyel moderatör dizisini örneklemektedir—aslında, her küçük çalışma, SDρ > 0’a katkıda bulunabilecek farklı potansiyel moderatörleri örneklemektedir.
Örneğin, VG çalışması için toplam N’nin 5.000 olduğunu varsayalım. Bu toplam N, her biri N = 1.250 olan dört çalışmadan oluşuyorsa, SDρ tahmini yalnızca dört veri noktasına dayanır: ρ dağılımından dört örnek. Öte yandan, bu toplam N, her biri N = 100 olan 50 çalışmadan oluşuyorsa, o zaman SDρ tahmini, ρ dağılımından örneklenen 50 veri noktasına dayanır ve bu nedenle çok daha doğru olması muhtemeldir. Bu, Cook ve Campbell’in “dış geçerlilik” dediği şeyi büyük ölçüde artırır.
Bobko ve Stone-Romero (1998), SDρ için bu aynı düzeydeki tahmin kesinliğinin, tek bir büyük-N çalışmasıyla, aslında büyük bir çalışmayı birçok küçük çalışmaya bölerek elde edilebileceğini savundu. Bunun doğru olması pek olası değil. Tek bir büyük çalışma, tek bir araştırmacının veya bir dizi araştırmacının tek bir çalışmayı yürütme şeklini yansıtır: aynı ölçümler, aynı popülasyon, aynı analiz prosedürleri vb.
Bağımsız olarak yürütülen 50 çalışmada bulunan yöntemlerdeki ve potansiyel moderatör değişkenlerdeki varyasyon türlerini kendi içinde içermesi pek olası değildir. Bunu görmenin başka bir yolu, çalışmaların farklı türde tekrarlarının sürekliliğini göz önünde bulundurmaktır. Gerçek bir tekrarda, aynı araştırmacı yeni çalışmayı orijinal çalışmadakiyle tamamen aynı şekilde yürütür.
Bilgi güvenliği risk analizi Tablosu Meta analiz Nedir Meta-analiz çalışmaları meta-analiz çalışması örneği Meta-Analiz Kitap Meta-analiz özellikleri Meta-analiz pdf Meta-analiz Sistematik derleme farkı